|
|
(5734) tośi (rom. toci) [glagol] tośi (ĭuo tośesk, ĭel tośiașće) [akc. tośi] (gl. p. ref.) — točiti ① oštriti ∎ tośașće sakurĭa la tośilă — oštri sekiru na tocilu ② poteći, šiknuti ∎ l-a tośit sînźiļi pi nas đin zăpușală — potekla mu je krv na noz zbog vrućine ③ točiti, natočiti ∎ s-a dus đimult în podrum să tośaskă vin đin butuoń, șî nuĭe înga să vină — otišao je davno u podrum da natoči vino iz bureta, i još ga nema [Por.] Etimologija: srb. točiti Grupa reči: Priroda uopšte; materijal; proces; svojstvo [=161 pojam] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE toci 4vt [At: ANON. CAR. / Pzi: tocesc / E: srb točiti] 1 (Ban; Olt; c. i. vin) A scoate dintr-un butoi (mai mare) în alt vas (mai mic). 2 (Ban; c. i. murături, varză murată) A pritoci. 3 (Ban; îe) A - l ~ pe cineva sângele A-i curge cuiva sânge din nas. Sursa: MDA2 (2010) Link : toci |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||