|
|
(6043) kolokoșîță (rom. colăcaș) kolačarka [imenica] kolokoșîță (mn. kolokoșîț) [akc. kolokoșîță] (i. ž.) — kolačarka ∎ kolokoșîță ĭe muĭerĭe kare plumăđașće kolaś dă pomană — kolačarka je žena koja mesi obredne hebove za daću [Bran.] ∞ kolak Grupa reči: Zanati, alati, tehnika, oružje, mere, brojevi, poslovi, aktivnosti [=506 pojmova] Reč zapisao: Durlić Mesto: Topolovnik Opština: Veliko Gradište Područje: 09 Ungurjani (Pečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE colăcáș sm [At: BIBLIA (1688), 223 / Pl: ~i / E: colac + -aș] (Înv) Sol. 2 Colăcer. 3 (Înv) Colăcar (4). Source: MDA2 (2010) Link : colăcaș |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||