      
 |
|
(6506) mĭersură (rom. mersură)  hod [imenica]mĭersură (mn. mĭersurĭ) (i. ž.) — hod, hodanje, kretanje ∎ đinđeparće ăl kunuosk pi mĭersură, kă sa klaćină ka kînd ăl baće vîntu — izdaleka ga poznajem po hodu, jer se klati kao da ga bije vetar [Por.] ∞ mĭerźa Grupa reči: Prostor, odnosi u prostoru, položaj, orijentacija i kretanje [=363 pojma] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE MERSURĂ s.f. (Ban.} Mers (înainte), progres. Mersurĕ. Profectio. Progressus. AC, 353. Mersurĕ nainte. Profectus. AC, 353. Etimologie: mers + suf. -ură. Sursa: DLRLV (1987) Link : mersură |
Dopunska pretraga
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||