|
|
(6527) urmat (rom. urmat) otkriven [pridev] urmat (urmată) (mn. urmaţ, urmaće) (prid.) — otkriven ∎ ĭel mult a trait pitulat învr-o koļibă pîrasîtă la munće, ama potîrńiśi l-a urmat, șî l-a prins — on se dugo krio u nekoj napuštenoj kolibi u planini, ali ga je potera otkrila, i uhvatila ga [Por.] ∞ urmă Grupa reči: Prostor, odnosi u prostoru, položaj, orijentacija i kretanje [=363 pojma] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE urmat, ~ă a [At: (a. 1815) URICARIUL, I, 122 / Pl: ~ați, ~e / E: urma] 1 Care s-a întâmplat. 2 Secundat. 3 Urmărit (2). 4 Succedat. Sursa: MDA2 (2010) Link : urmat |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||