|
|
(829) babaluk (rom. băbăluc) babaluk [imenica] babaluk (mn. babaluś) [akc. babaluk] (i. m.) — babaluk ① starina, davnina, prošlost ∎ mama mĭ-a puvestît kî sînćem nuoĭ, Trifuļeșći, aiśa đin babaluk — baba mi je pričala da smo mi, Trifunovići, ovde od starine ∎ aĭa așa a ramas la nuoĭ đin babaluk — to je tako ostalo kod nas od davnina ② (ret.) imovina, posed, (fig.) dedovina ∎ nu dau să sa strîvĭaskă babaluku mĭeu — ne dam da se upropasti moja dedovina [Por.] Etimologija: tur. babaluk „očevina, imanje” (Škaljić1979) Grupa reči: negrupisano [=691 pojam] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE BĂBĂLÚC s. m. (Reg.; în loc. adj. și adv.) Din băbăluc = (care datează) din moși-strămoși, din timpuri străvechi. – Din scr. babaluk. Sursa: DEX98 Link : băbăluc |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||