| Rb. | Id. | Vlaški | Zapis | |
| 1 | [973] | Auḑîtu ku vaḑutu nuĭe tot una. (Čujeno i viđeno nije sve isto.) | [Vidi] | |
| 2 | [270] | Daĭ ku mîna, ĭaĭ ku piśuariļi. (Daješ rukom, uzimaš nogama!) | [Vidi] | |
| 3 | [828] | Daĭ ku mîna, ĭaĭ ku piśuariļi. (Daješ ruk, uzimaš nogama.) | [Vidi] | |
| 4 | [210] | Dakă ĭastă ḑîļe, ĭastă şî ļak. (Ako ima dana, ima i leka. (Srp. paralela: Ako ima veka, ima i leka).) | [Vidi] | |
| 5 | [724] | DANŚU AL PRIŚEPUT (DOSETLJIVI DANČE) | DANŚU AL PRIŚEPUT A dat ńiskaĭ uamiń pista kukumĭelk, şî fînka pănă atunśa n-a măĭ vaḑut aşa žuavină, a raşît sî-ntrăbe pi Danśo-l Priśeput, kare s-a labdat pin lumĭe kî şćiĭe tuot. Ažuns Danśu, s-a uĭtat la kukumĭelk pĭ-o parće, pĭ-alaltă, ş-a spus: - Kum nu veđeţ, fraţĭe, kî ĭe asta nu-şću-śe, s-a-nkăļikat pi nu-şću-kare ş-a pļekat nu-şću-unđe! — DOSETLJIVI DANČE Našli neki ljudi puža, i pošto do tada nisu videli takvu životinjicu, reše da pitaju Dosetljivog Danču koji se hvalio po svetu da zna sve. Stigao Danče, zagledao puža sa jedne i sa druge strane, i rekao: - Kako ne vidite, braćo, da je ovo ne-znam-šta, uzjahalo ne-znam-kog i krenulo ne-znam-kud! | [Vidi] |
| 6 | [982] | Fućaćar sapa șî lopata, șî kopilu lu tata. (Jebale te motike i lopate, i sin moga tate.) | [Vidi] | |
| 7 | [983] | Futuț koļiba tĭa đi paĭe șî koșu đi nuĭaļe. (Jebem ti kolibu od slame i dimnjak od pruća.) | [Vidi] | |
| 8 | [735] | ÎNTUORS ÎN PĂTURĂ (OKRETANJE U PONJAVI) | ÎNTUORS ÎN PĂTURĂ Kînd sa bulnavĭașće uomu đi ńipućarĭe, or đi trîmurală, or đi nalukă, s-adună patru inș țapiń, ĭau o pătură, șî pi ĭa kulkă pĭ-al bolnau. Prind pătura tot nat kîći đ-un kuolț, o rađikă-nsus ku bolnau-la, o klăćină într-o parće, în alaltă, o slubuod în žuos p-o rađikă în sus măĭ mult śe puot, ș-așa đi măĭ mulće uorĭ pănă al bolnau nu-nśepe sî sa vaĭće kă nu măĭ puaće să țînă. Atunśa-l slubuod pi pomînt, șî luĭ buala-ĭ trĭaśe. — OKRETANJE U PONJAVI Kad se čovek razboli od nemoćnice, drhtavice ili priviđenja, skupe se četiri jaka čoveka, uzmu jednu ponjavu i na nju polože bolesnika. Uhvate ponjavu svaki za po jedno ćoše, dignu je gore sa bolesnikom, zaljuljaju je na jednu stranu, pa na drugu, spuste je dole pa je dignu uvis najviše što mogu, i tako više puta dok bolesnik ne zakuka da više ne može da izdrži. Tada ga spuste na zemlju, i njemu boljka prođe. | [Vidi] |
| 9 | [305] | Kînd ar faśa tuata muska mńerĭe, ar fi fagurĭ şî la kuru kaluluĭ (kă akolo sînt muşćiļi măĭ mulće). (Kad bi svaka muva pravila med, bilo bi saća i pod konjskim repom (jer tamo ima muva najviše).) | [Vidi] | |
| 10 | [170] | Muarća şî pluaĭa ńiśkînd sî nu kaț, kî vin sîngure. (Smrt i kišu nikad ne prizivaj, jer dolaze same.) | [Vidi] | |
| 11 | [139] | Muĭare batrînă, đi şapće uorĭ în stamînă. (Stara žena, sedam put nedeljno (ima seks).) | [Vidi] | |
| 12 | [164] | POVASTA LU SKAĬAĆE (PRIČA O ČIČKU) | POVASTA LU SKAĬAĆE Đi śe sa prinđe skaĭaćiļi đi uaĭe? În vrĭamĭa pănă a mĭers dumńeḑîu pi pomînt, a fuost vrun păkurarĭ kare a murit đi duoru uoilor, şî aĭ luĭ l-a îngropat în kapută la strungă. Dumńeḑîu, đi pare rău, lasă o buĭađe sî krĭaskă đin mormîntu luĭ, şî kînd trĭek uoĭļi pi lînga ĭa – sî sa prindă đi lîna luor; aĭa buĭađe ĭe skaĭaće, şî nu sa prinđe numa đi uaĭe, numa đi tuaće alalće śe sa fak đin lîna uoiluor, kî ĭe skaĭaćiļi sufļitu lu păkurarĭo-la! — PRIČA O ČIČKU Zašto se čičak hvata za ovčje runo? U vreme kada je bog išao po zemlji, bio je neki pastir koji je umro od ljubavi prema ovcama, i njegovi su ga zakopali na ulazu u tor. Bog, od žalosti, ostavi jednu biljku da niče iz njegovoga groba, i kad ovce prođu pored nje – ona da se uhvati za njihovo runo; ta biljka je čičak, i on se ne hvata samo za ovcu, nego i za sve drugo što pravi od ovčje vune, jer je čičak duša onoga pastira. | [Vidi] |
| 13 | [132] | Pulă, pulă, Pintru ćińe ma batură! Kînd će vaḑură ĭeĭ skulată, Măĭ đațîră Înk-o dată! (Kurče, kurče, Zbog tebe me prebiše! A kad te krutog videše, Još jednom me Mlatnuše!) | [Vidi] | |