Br | Vlaški | Rumunski | Srpski | Gnezdo reči | Reč u umotvorinama | Mesto | Vidi |
953 | Buļećin | Bulecin | Бољетин | Buļećin [akc. Buļećin] (i. m.) — (ojk.) Boljetin, ime sela na Dunavu kod Donjeg Milanovca, u opštini Majdanpek ◊ in Buļećin traĭesk duauă fuarme dă rumîń, uńi vorbĭesk la „pră”, da uńi la „pi” — u Boljetinu žive dve vrste Vlaha, jedni govore na „pră”, a drugi na „pi” ◊ ĭastă șî o fîmeļiĭe sîrbĭaskă, a veńit dă la Kosova; saćańi a batut žuok ku iĭ kî sînt „turś dă la Kosova” — ima i jedna srpska familija, doseljena sa Kosova; seljani su zbijali šale sa njima da su „Turci sa Kosova” ◊ voĭńiś saćańi sa kĭamă Buļećinț, da muĭerļi Buļećință — muškarci meštani zovu se Boljetinci, a žene Boljetinke ◊ satu ĭe mik, învîrat într-o vaļe adînkă, îngustă șî lungă — selo je malo, sabijeno je u jednu duboku, usku i dugu dolinu ◊ lumĭa s-a tras aiśa dîn mulće pîărț, kî ĭe bun dă viće — ljudi su se povukli ovde sa raznih strana, jer je pogodno za stoku ◊ la Buļećin șî akuma la Sînźuorḑ sa fak kîći șapće-uopt baśiĭ, ka đi bătrîńață — u Bljetinu se i sada na Đurđevdan pravi po sedam-osam bačija, kao u stara vremena (izvor: Durlić, terenski zapisi) [Por.] | Boljetin | [Vidi] | |
1359 | Draguļeșći | Drăgulescu | Драгуловићи | Draguļeșći [akc. Draguļeșći] (i. m.) — (antr.) Dragulovići, vlaško prezime familije u selu Šarbanovac, po pretku koji se zvao Dragu ◊ Draguļeșći ku kasa lîngă rîu Șarbanuțuluĭ, a lukrat la fĭer — Dragulovići koji su imali kuću pored Šarbanovačke reke, bili su kovači [Crn.] ♦ dij. var. Draguļieșći — vlaško prezime fam. Dragulović u Boljetinu ♦ (jed.) Draguļesku, var. Draguļiesku [akc. Draguļiesku] [Por.] ∞ Dragu | Šarbanovac | [Vidi] | |
1276 | fifă | nai | панова фрула | fifă (mn. fife) [akc. fifă] (i. ž.) — 1. (muz.) fifa, panova frula ◊ kînd muĭerļi a kîntat-n fifă, ińima-n pĭept s-a topit đi milă — kada su žene svirale „fifu”, srce u grudima se topilo od miline [GPek] ◊ dî fifă s-a șćut șî-n Buļećin; aiśa fluĭerļi a fuost fakuće dîn kovragu alu duļeaće — za „fifu” se znalo i u Boljetinu; ovde su se frulice pravile od dulekove vreže (Boljetin) [Por.] 2. (bot.) biljka od koje su se pravile „fife” (Jasikovo) [GPek] ♦ dij. sin. buśińiș (Rudna Glava) [Por.] | (opis) Ĭastă o buĭađe, s-a kĭamă „fifă”, krĭașće pi marźîna traușî, unđe ĭe kam buźakuos, gruasă ĭe ka źeĭśtu; krĭașće vrun mĭetîr șî măĭ śeva, șî are źenunkĭ koļa-koļa. Pin mižluok ĭe țauă guală, da la źanunki-ĭa ĭe înfundată, astupată. Vara muĭerļi o taĭe, o uskă, ș-o skurćaḑă la źanunki-ĭa, să kapiće śinś, șapće or nuauă țăvuță kare au un kîpatîń înfundat, da-lalalt nu. Ļe skurtă să nu fiĭe tuot una đi lunź, numa lunźimĭa întra ĭaļe să krĭaskă kîći kîta, đi la măĭ skurta, pănă la măĭ lungă. Kîpatińo-l đeșkis ăl taĭe poćeșît, șî lukru ĭe gata: fifa ĭe sprimită đi kîntat. Țîăviļi nu-s ļegaće ku ńimika, numa muĭarĭa ļe țîńe-n mîń așa rînduiće, șî suflă-n ĭaļe. A măî skurtă are glas măĭ supțîre, da a măĭ lungă are glas măĭ adînk. A fuost în Vlauļa 1938. un daskîl, rumîn đin Žgobița, Vuoĭa Drobić; ĭel adunat fećamă șî kopilandri, ĭa-nbrakat în puort batrîńesk, ĭa-nvațat sî žuaśe žuok „batrîna pi piśuor”, a dus đi la Gorńana ńișći karabaș, și s-a dus ku iĭ în Biļigrad la vro takmićeńe. A luvat șă pi Marița lu Ćosa, kare a foust în Isîkuvă măĭ sprimită đi fifă, ș-în Biļigrad a fouost măĭ buń pista tuoț, a kîpatat, kum s-ar ḑîśa akuma „prva nagrada”. — Ima jedna biljka, zove se „fifa”, raste po obodu dvorišta, gde ima budžaka, debela je kao prst; raste oko metar i nešto, i ima člankove ovde-onde. Po sredini je šuplja cev, a kod onih članaka je zapušena, zatvorena. Žene je leti seku, suše, i krate je kod onih članaka, tako da dobiju pet, sedam ili devet cevčica čiji jedan kraj začepljen, a drugi nije. Krate ih da ne budu iste dužine, nego da dužina među njima postepeno raste, od najkraće, do najduže. Otvoreni kraj seče se koso, i posao je gotov: „fifa” je spremna za sviranje. Cevčice nisu vezane ničim, nego ih žena tako poređane, od najkraće do najveće, drži rukama i duva u njih. Najkraća ima najtanje, a najduža ima najdublji glas. Bio u Vlaolu 1938. jedan učitelj, Vlah iz Žagubice, Voja Drobić; on je okupio mladiće i devojke, obukao ih u starinsku nošnju, naučio ih da igraju kolo „batrna”, doveo iz Gornjana neke gajdaše, i otišao sa njima u Beograd, na neko takmičenje. Poveo je i Maricu Ćosinu, koja je u Jasikovu bila majstor za fife, i u Beogradu su bili najbolji, dobili su, kako bi se danas reklo, prvu nagradu. (Kaz. Janko Blagojević, Zapis: Durlić, 15. VII 2012. Jasikovo) [GPek] | Jasikovo | [Vidi] |
1900 | flomînd | flămând | гладан | flomînd (flomîndă) (mn. flomînḑ, flomînđe) [akc. flomînd] (prid.) — gladan ◊ saraku ĭe flomînd đi tuaće — siromah je gladan svega ◊ la-l flomînd sînt uoki marĭ — u gladnog su velike oči ◊ flomînd ka lupu — gladan kao vuk [Por.] ♦ dij. sin. ńemînkat (Slatina) [Crn.] ∞ fuame | I Porečka Reka ◊ flomînd (Rudna Glava) ◊ flămînd (Tanda) ◊ flamînd (Crnajka, Topolnica, Boljetin) II Crna Reka ◊ flomînd (Zlot, Osnić, Šarbanovac, Lubnica, Dobro Polje) ◊ flămînd (Krivelj, Valakonje, Slatina) ◊ flamînd (Šarbanovac, Gamzigrad, Metovnica, Mali Izvor, Podgorac) III Mlava ◊ flamînd (sva sela ?) IV Homolje ◊ flamînd (Sige) IV Braničevo ◊ flămînd (Žitkovica) V Negotinska Krajina ◊ flămînd (Prahovo) VI Gornji Pek ◊ flamînd (Jasikovo) ◊ flomînd (Leskovo) VII Zvižd ◊ flamînd (Voluja, Duboka) VIII Padurenji ◊ flamînd (Plavna) IX Ključ ◊ flămînd (Davidovac) | Rudna Glava | [Vidi] |
3187 | izvuon | izvon | звоно | izvuon (mn. izvuańe) [akc. izvuon] (i. s.) — zvono ◊ izvuon ĭe kluopît đi aramă, kare sa atîrnă la viće la gît — zvono je mesingana klepetuša, koja se kači stoci oko vrata ◊ izvuonu ĭe đi aramă, da kluopîtu đi fĭer — zvono je od mesinga, a klepetuša od gvožda ♦ up. kluopît [Por.] ♦ dij. sin. tuś (Manastirica, Ključ) [Pad.] ∞ kluopît | Boljetin | [Vidi] | |
49 | mńoriță | mioriţă | овчица | mńoriță (mn. mńoriț) [akc. mńoriță] (i. ž.) — (demin.) ovčica 1. mlada ovca ◊ mńoriță ĭe uaĭe ćinîră — mnjorica je mlada ovca 2. ovca koja se prva ojagnji ◊ uaĭa kare fată măĭ întîń în stînă — ovca koja se prva ojagnji u stadu [Por.] ∞ uaĭe | (ver.) Mńorița ĭe uaĭa kare fată măĭ întîń. Lapćiļi îĭ ĭe bun đi ļikuit pĭaćiļi đi pi fire. Uaĭa sa mulźe măĭ întiń, șî kînd sa ĭa smîntîna – aăla ku pĭaćiļi sa uĭtă-n ĭel vro vrĭame ka-n ogļindă. Așa faśe tri ań unu dupa alt, șî pĭaćiļi sa pĭerd. ― Mnjorica je ovca koja se prva ojagnji. Njeno mleko je dobro za uklanjanje pega sa lica. Ona se prva pomuze, i kada se skine pena, onaj koji ima pege ogleda se neko vreme u njega kao u ogledalu. Tako čini tri godine uzastopce, i pege nestanu. [Por.] (Kazivač: Ljubisav Pavlović, Boljetin. Zapis: Durlić, 2010). | Boljetin | [Vidi] |
2636 | motrună | matrună | матруна | motrună (mn. motruńe) [akc. motrună] (i. ž.) — (bot.) matruna (Acanthus longifolius); popanak, medveđa stopa ◊ ku motruna babiļi afumat vićiļi șî kasa — matrunom su babe kadile stoku i kuću ♦ sin. talpa-ursuluĭ [Por.] | Boljetin | [Vidi] | |
2688 | pivă | piuă | лочка | pivă2 (mn. pivĭ) [akc. pivă] (i. ž.) — (tehn.) ločka, breov; kočnica ◊ piva đi kar ĭe un tutuk skobit kît ĭe larźimĭa alu șîna lu ruata karuluĭ, șî ku ĭa sa înpĭađikă karu kînd mĭarźe-n vaļe, înkarkat ku tovar grĭeu — ločka je jedan trupac izdubljen za širinu šine kolskog točka, kojim se koče kola kada pod teškim teretom idu nizbrdo ◊ piva la vîr are o buată, đi kare sa ļagă lanțu ku un kîpatîń, da ku alalalt lanțu ĭe ļegat đi ruda karuluĭ — ločka ima na vrhu jednu budžu, o koju je vezan lanac jednim krajem, a drugim je lanac vezan za kolsku rudu ◊ piva astîḑ sa faśe đi fĭer, șî fînka karurļi đi buoĭ gata s-a pĭerdut, akuma sa puńe la prikoļița đi traktur — ločka se danas pravi od metala, i pošto su se zaprežna kola gotovo izgubila, sada se stavlja na traktorsku prikolicu (Crnajka) [Por.] ♦ dij. sin. pĭađikă ◊ la nuoĭ nuĭe kunoskută vuorba „pivă”, aĭa la nuoĭ sa kĭamă pĭađikă — kod nas nije poznata reč „piva”, kod nas se to zove kočnica (Jasikovo) [GPek], pĭađikă (Sige) [Hom.] ♦ dij. sin. oprituare (Kobilje) [Stig] ♦ dij. sin. înpeđekatuare (Kladurovo), păpuk dă kar (Ranovac), papuk dă roată dă kar (Bošnjak, Mlava) [Mlava], papuk dă kar (Isakovo) [Mor.] ◊ papuku s-a pus la ruata dă kar kînd a mĭers ku karu pră pripor învale, să inpĭađiśe karu, să nu ĭa mau — ločka se stavljalala na kolski točak kad se kolima išlo nizbrdo, da zakoči kola, da ne uhvate maju (Vrbnica, Pomoravlje) [Pom.] ∞ pĭađikă | (kom.) Srpski naziv „ločka” peuzet je, kao privremeni prevod, od Srba iz sela Dobre kod Golupca, s obzirom na to da u srpskoj literaturi nije nađen odgovarajući naziv za predmet. Primeri: ◊ pivă — Boljetin i dr. sela Porečke Reke [Por.], Jabukovac [Pad.] ◊ piuă — Prahovo [Kmp.] ◊ pĭađikă — Gornji Pek [GPek], Krivelj, Brestovac [Crn.], Sige [Hom.] ◊ papuk — Isakovo, Vrbnica [Pom.], Bošnjak [Mlava], Dobra Voda, Ravna Reka [Res.] ◊ păpuk — Ranovac [Mlava] ◊ înpeđekatuare — Kladurovo [Mlava] ◊ vulpĭe — Ševica [Zvizd] ◊ podval (?) — Malajnica [Pad.] ◊ buarnă — Osanica [Hom.] | Rudna Glava | [Vidi] |
23 | pîtpalak | pitpalac | препелица | pîtpalak1 (mn. pîtpalaś) [akc. pîtpalak] (i. m.) — (ornit.) (onomat.) prepelica (Coturnix communis) ◊ pîtpalaku fuźe pin ļivađe, n-o-l prinḑ fara pușkă — prepelica beži po livadi, ne možeš je uloviti bez puške [GPek] ◊ pîtpalaku ĭe o pasîrĭe mikă, sa kuĭbarĭaḑă prăn ļiveḑ — prepelica je mala ptica, gnezdi se po livadama (Boljetin) ◊ đemult s-a adunat uauļi lu pîtpalak, a fuost ļak đi ńiskaĭ buaļe kopilarĭeșć — nekad su se skupljala prepeličina jaja, bila su lek za neke dečje bolesti (Tanda) ♦ sin. potrńiśe [Por.] ♦ dij. var. piptălakă (Mala Kamenica) [Dun.] | Lingvistički atlas Vidi/vĭeḑ/vezi: potrńiśe | Jasikovo | [Vidi] |
24 | pîtpalak | liliac | слепи миш | pîtpalak2 (mn. pîtpalaś) [akc. pîtpalak] (i. m.) — (ornit.) slepi miš (Plecotus auritus, Nyctalus noctula) ◊ pîtpalaśi traĭesk pin pĭeșćire, ḑîua duorm da sara ĭasă șî zbuara să prindă mușć — slepi miševi žive po pećinama, danju spavaju a uveče izlaze i lete da hvataju mušice (Rudna Glava, Crnajka) [Por.] up. iļiļak, potrńiśe | Lingvistički atlas S r b i j a Ključ [Dun.] ◊ piftalak (Korbovo) ◊ pîtpalak (neka kladovska sela) Padureńi [Pad.] ◊ iļiļak (Plamna, Jabukovac) ◊ plutogarĭ (Plamna) Poreč [Por.] ◊ pîtpalak (Rudna Glava, Crnajka, Klokočevac, Topolnica) ◊ iļiļak (Tanda) ◊ potlogarĭ (Boljetin) Gornji Pek [GPek] ◊ pîtlaźan (Leskovo) ◊ iļiļak (Debeli Lug) Homolje [Hom.] ◊ potlogarĭ (Sige) ◊ liliak (Laznica) Crna Reka [Crn.] ◊ potlogarĭ (Krivelj, Brestovac, Šarbanovac) ◊ iļiļak (Lubnuca, Topla, Dobro Polje, Osnić) ◊ șokîće uorb (Bučje) Mlava [Mlava] ◊ potlogarĭ (Ranovac, Kladurovo) ◊ potlagarĭ (Rašanac) Braničevo [Bran.] ◊ potlogarĭ (Snegotin, Doljašnjica) Zvižd [Zvizd] ◊ potlogarĭ (Turija, Radenka, Voluja) ◊ putlogarĭ (Neresnica) Stig [Stig] ◊ îrće kĭuor (Vrbnica) ◊ potlogarĭ (Porodin) Resava [Res.] ◊ îrće uorb (Jasenovo) ◊ ļiļak (Bobovo) Morava [Mor.] ◊ bradîăț kĭuor (Vlaška) R u m u n i j a ◊ pâtpălac (Borloveni Vechi, Almăj) / dr Petrica Zamelca B u g a r s k a, V i d i n ◊ lililiu (Rabova) / Danail Bricău | Rudna Glava | [Vidi] |
50 | pĭată | pată | пега | pĭată (mn. pĭaće) [akc. pĭată] (i. ž.) — pega, mrlja ◊ pi firĭa iĭ ĭe pĭată lînga pĭată — na njenom licu je pega do pege [Por.] ♦ dij. var. pată [Kmp.] | (mag.) Kare are firĭe pļină đi pĭaće, s-a ļekuĭe ku lapće đi la mńoriță. [Por.] (verovanje, Boljetin. Zapis: Durlić, 2010). | Rudna Glava | [Vidi] |
6428 | potlogarĭ | potlogar | слепи миш | potlogarĭ (mn.) (i. m.) — (zoo.) slepi miš, šišmiš (Plecotus auritus) ◊ potlogar ka numiļi rumîńesk alu pîtpalak, or iļiļak, ĭe dus đin Banat — potlogar kao vlaški ime za šišmiša, doneto je iz Banata (Krivelj, Brestovac, Šarbanovac) [Crn.], (Sige) [Hom.], (Ranovac, Kladurovo) [Mlava] ♦ dij. var. plutogarĭ (Plamna) [Pad.], potlogarĭ (Boljetin) [Por.] ∞ pîtpalak | Krivelj | [Vidi] | |
3186 | sanuńe | sărune | солило | sanuńe (mn. sanuńe) [akc. sanuńe] (i. s.) — solilo ◊ sanuńe ĭe luok pi kîmp unđe sa dă sare la uoĭ, șî ĭaļe ăl ļing ka pi ćipsîĭe — solilo je mesto na livadi gde se ovcama baca so, pa ga one oližu kao tepsiju [Por.] ∞ sare | (ver.) Sa krĭeḑut kă la sanuńe nu trag numa vićiļi, numa șî mulće buaļe, đ-aĭa în sanuńe n-a kućeḑat sî sa kalśe, adîns a pazît kopiĭi ńiś să nu sa apruapiĭe đ-așa luok. — Verovalo se da solilio ne privlači samo ovce, već i razne bolesti, zato u solillo nije smelo da se ugazi, a posebno deci nisu davali ni da se približe takvom mestu. (Kaz. Gergina Durlić, zapis: Durlić, 1982) [Por.] | Boljetin | [Vidi] |
2310 | smidă | smidă | шипраг | smidă (mn. smiđe) [akc. smidă] (i. ž.) — (bot.) šiprag ◊ smidă ĭe ćikarĭ đies, padurĭe ćinîră șî maruntă pin kare nu puoț merźa — „smida” je gust šiprag, mlada i sitna šuma kroz koju ne možeš ići ♦ sin. ćikarĭ [Por.] ◊ smidaku ĭe rugarĭ, kuĭbu lupiluor, dă alta nuĭe — „smidak” je trnjar, gnezdo vukova, za drugo nije (Manastirica, Mlava) [Mlava] | Boljetin | [Vidi] | |
2311 | talaz | talaz | талас | talaz (mn. talazurĭ) [akc. talaz] (i. s.) — talas ◊ kînd ĭe vînt șî-n Dunare apa mare, baće talazu șî rupe malu ka la mărĭ — kad je vetar i u Dunavu velika voda, biju talasi i kopaju obalu kao na moru ♦ var. talas [Por.] | Boljetin | [Vidi] | |
Id | Ime | Prezime | Nadimak | Godište | Zanimanje | Selo | Oblast | Telefon |
71 | Velika | Pavlović | Boljetin | Porečka Reka | ||||
120 | Velibor | Đurić | Velja | 1976 | Boljetin | Poreč | ||
181 | Velibor | Đurić | Velja | Boljetin | Poreč | |||
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||