Rezultat pretrage:

Uneta reč: Crnajka * Svega reči: 81

BrVlaškiRumunskiSrpskiGnezdo rečiReč u umotvorinamaMestoVidi
266  ală  hală  ала  ală (mn. aļе) [akc. ală] (i. ž.) — (demon.) 1. ala, proždrljivo mitsko biće, neman ◊ lumĭa vrodată tare a krĭeḑut kă pi pomînt traĭesk aļe, ńiska-ĭ insă marĭ, urîće șî rîaļe — ljudi su nekad jako verovali da na zemlji žive ale, neka velika, zla i ružna bića 2. biće velike snage ◊ s-a puvestît k-a veńit vro ală đi uom, atîta đi tare đi ńima n-a putu să-ĭ șća-n drum — pričalo se da je došla neka ala od čoveka, toliko jak da mu niko nije mogao stati na put 3. (fig.) čovek koji je neumeren u jelu, proždrljivac ◊ nu lukră ńimika, da manînkă ka ala — ne radi ništa, a jede ko ala ♦ var. hală [Por.] 4. nemoralna žena [Crn.] Crnajka  [Vidi]
750  apastuol  apostol  апостол  apastuol (mn. apastuoļ) [akc. apastuol] (i. m.) — apostol, Hrostov učenik ◊ doĭsprîaśe apastuoļ — dvanaest apostola [Por.] Șî ĭar sînta Sîmbîtă,
Șă-ļe 366 đe ḑîļe,
Śe-s pe anu đe dzîļe:
Tuaće să fiĭe întražutuorĭ
S-adukă pe [Ńiđelku]
Unđe nuoĭ ăl kĭemăm!
Șî patruḑăś șî șapće đe angeļ,
Patruḑăś șî șapće đe grĭeś,
Patruḑăś șî șapće đe duminĭiś,
Patruḑăś șî șapće đe vinĭirĭ,
Patruḑăś șî șapće đe milostînś,
Ș-aĭ doĭsprăśe apastuoļ,
Șî Sîmpĭetro-l skriĭetuorĭ,
Șî svići Ĭovanu îmboćeḑătuorĭ -
Tuaće să fiĭe întražuturoĭ
Pintru [Ńiđelku], săl kaće.
—
I, оpеt, svеtа Subоtа.
I оnih 365 dаnа
Kоlikо ih је u gоdini dаnа:
Svi dа pоmоgnu,
Dа [Nеdеlјkа] dоvеdu
Оvdе kоd nаs!
I 47 аnđеlа,
47 grеšnikа,
47 nеdеlја,
47 pеtаkа,
47 milоstinki,
I 12 аpоstоlа,
I svеti Pеtаr spisаtеlј,
I svеti Јоvаn krstitеlј –
Svi dа budu u pоmоći,
[Nеdеlјkа] dа trаžе.

(Stih iz „Marturije”, kaz. Persa Šaronić, r. 1895. Crnajka, obr. Durlić, „Razvitak”, 213-214, Zaječar 2003).		Crnajka  [Vidi]
372  apă înpușkată  apă-înpușcată  упуцана вода  apă înpușkată (sint.) — (mag.) upucana, ubijena voda ◊ apă kurgatuare în kare vrîžîtuorĭu pokńașće ku pușka, s-o „omuară” đi sî fakă ku ĭa đeskînćiśiļi aļi măĭ tarĭ — tekuća voda u koju vrač puca puškom, da je „ubije” da bi njome spremao najjače vradžbine ♦ (skr.) apă-npușkată [Por.] ∞ apă(mag.) Apa puaće sî sa ĭa numa đi la luokurĭ adînsă, kare sînt pin funduańa śuośilor, afară đi lume, și đi kare șćiu numa vrîžîtuori. Așa un fĭeļ đi luok ĭe Raĭkuva lînga Maĭdanpek. Kare vrĭa sî lukre akolo, trîabe sî đa đi al-aĭa kare poartă griža lu aritu mîĭdanuluĭ, sî kaće đi la ĭa să-l lasă, d-aĭa puot numa aĭ măĭ tarĭ vrîžîtuorĭ sî kapiće. Ala kare ĭe stapîna Raĭkuvi ș-alu aritu đi pi akoluo, sa kĭamă Dańița, șî are skamn într-un žugastru batrîn la gura Rîmnarĭeśi, unđe rîu tună-n Șașka, vro ḑîaśe kilomĭetre đi la Mîĭdan kîtra rîsarit, pi drumu đi Arnaglaua. La ală șî la điskîntat vrîžîtuorĭu sa duśe la mižluoku nuopțî, șî aĭa đizbrakat în pĭaļa guală. Puaće-fi ala nuĭe la kasă, atunśa sa duśe đi măĭ mulće uorĭ. Kît ĭe đi greu rău kare vrĭa săl fakă vrîžîtuorĭu – da la ala-ĭa kućeḑ sî će duś numa pintru aļi măĭ grĭaļe riaļe! – așa đi grĭa trîabe să fiĭe și datoriĭa. Numa đi să-l lasă să omuare apa, vrîžîtuorĭu trăbe săĭ đa đin parća luĭ, đin lumĭa nuastră, sî manînśe śuava, kum ar fi: vrun kopil mik în ļagîn đin kasă ku ușa ńinkuńată, or ku ferĭeșćiļi đeșkisă, or kă să-ĭ đa să omuare măĭ mulț inș marĭ, kî ĭeĭ sînt đi Dańița măĭ mare dulśață. Multă lume kare a perit ku karîļi aproape đi žugastro-la, śkă, a perit kă un vrîžîtuorĭ đin Poreśa đi sus are ļigatură strînsă ku Dańița-ĭa! Dupa śe gaćașće ku Dańița, vrîžîtuorĭu sa duśe în Raĭkuva, în luok kare la aļes, șî la mižluoku nuopțî sa đizbrakă-n pĭaļa guală, măĭ întîń ḑîśe vrun đeskînćik adîns, șî pĭe urmă pokńașće đin pușkă în matka api măĭ înainće đi luoko-la unđe stă. Apa-ĭa ś-a-npușkato așćată sî vină la ĭel, șî kînd ažunśe đi înainća luĭ, ĭel sa apļakă ș-o prinđe în truok, or în kilă, șî sa duśe ku ĭa la kasă unđe o pazîașće ka uoki-n kap, kî ku apa-ĭa sa faśe numa đeskînćik grĭeu, kum ĭe kînd vrĭa să omuare pi vrunu. Asta fĭeļ đi đeskînćik ĭe măĭ grĭeu kînd sa lukră ku al ńikurat, kă șî vrîžîtirĭu puaće ļesńe sî đa pĭaļa dakă sminćașće śuava, pănă mîraśașće ku apa-npușkată.
—
Voda se može uzeti samo sa određenih mesta, koja su obično duboko u planinama, van ljudskog sveta, i koja vračevi drže u tajnosti. Jedno od takvih mesta jeste Rajkovo kod Majdanpeka. Poseban uslov za izvođenje obreda je da se uspostavi kontakt s demonom koji čuva područje, i da se od njega pribavi saglasnost, a to može poći za rukom samo posebnim vračevima, koji se u oblasti magije smatraju najjačim. „Ala” koja gospodari Rajkovom i okolinom zove se Danica, i boravi u starom jasenu kraj ušća Ravne reke u Šašku, desetak kilometara istočno od Majdanpeka, na putu za Rudnu Glavu. I demonu i obredu „ubijanja” vode, vrač pristupa u ponoć potpuno nag. Može se desiti da „ala” nije kod kuće, pa se mora pokušavati više puta. U zavisnoti od težine „dela” koje se želi učiniti vradžbinom - a demonu se sme pristupiti samo u izuzetnim slučajevima - mora mu sе prineti odgovarajuća žrtva. Za dozvolu da na njenom terenu može „ubiti” vodu, vrač joj dozvoljava da ona s njegovog terena, iz sveta ljudi, pojede po nešto, na primer: bebe u kolevkama iz kuća sa nezaključanim vratima, ili sa otškrinutim prozorima, ili, pak, da ubije veći broj odraslih ljudi, što je za Danicu najveća poslastica. Nekoliko teških saobraćajnih nesreća u blizini pomenutog jasena, u sujevernom svetu Gornjeg Poreča objašnjava se nečistim savezom jednog njihovog vrača sa pomenutom alom. Po dobijanju dozvole od demona, vrač odlazi do izabranog mesta, u ponoć se skida nag, izgovara bajalicu i puca iz puške uzvodno u maticu rečice ili potoka, a zatim u doneti sud hvata „ubijenu” vodu i nosi kući gde je ljubomorno čuva za izuzetne prilike (uglavnom kada treba nekog da ubije svojom magijom). Ovaj se čin smatra najtežim u složenim i misterioznim obredima tzv. crne magije, jer i sam vrač može da strada od demona ukoliko napravi neku grešku u bilo kom trenutku petljanja sa „ubijenom” vodom. (Kaz. vrač Mika Zlatić, Crnajka, zapis: Durlić, 1997) [Por.]		Rudna Glava  [Vidi]
142  apsanźiu  apsangiu  апсанџија  apsanźiu (mn. apsanźiĭ) [akc. apsanźiu] (i. m.) — 1. apsandžija, čuvar zatvora i zatvorenika ◊ a dat mită la apsanźiu, să-l kaće kîta măĭ bun — podmitio je apsandžiju da ga pazi malo bolje 2. hapsitelj ◊ l-a prins apsanźiu, șî l-a mînat la-nkisuare — uhvatio ga apsandžija, i oterao ga u zatvor [Por.] ∞ apsă(stih)
Apsanźiu mi-l zafla,
Ăl luva șî-l înkiđa,
În tamńiță ăl baga,
În tamńiță pănă-n țîță.
—
Apsandžija mi ga nađe,
Uhvati ga i zaveže,
U tamnicu ga sprovede,
I ukopa do pojasa.

(Đin kînćik „Korbĭa” — Iz pesme „Korbja”, kaz. Mika Harmonikaš, zapis: D. Dragić, Crnajka, 1971) [Por.]		Rudna Glava  [Vidi]
163  aripă  aripă  крило  aripă (mn. ăripĭ, ărpĭ) [akc. aripă] (i. ž.) — krilo ◊ baće đin ărpĭ — mlatara krilima ◊ a kîpatat ărpĭ — dobio krila, (fig.) osmelio se, okuražio ◊ aripa śĭeruluĭ — nebeski svod (Rudna Glava) [Por.] ♦ var. arpĭe ♦ (demin.) arpiuară (Tanda, Crnajka) [Por.] (Slatina, Bor) [Crn.] ♦ var. dem. aripĭuară [Por.] Rudna Glava  [Vidi]
1507  arpiĭa  arpiia  окрилатити  arpiĭa (ĭuo ma ărpiĭ, ĭel sa ărpiĭe) [akc. arpiĭa] (gl.) — (ornit.) okrilatiti, dobiti krila ◊ puĭi în kuĭb înśep arpiĭa ĭuta, dakă-ĭ pasîrĭa arańiașće bun — ptići u gnezdu počinju da krilate brzo, ako ih majka dobro hrani ♦ var. ărpiĭa (Tanda, Crnajka) [Por.]Rudna Glava  [Vidi]
1506  arpiĭat  aripat  крилат  arpiĭat (arpiĭată) (mn. arpiĭaț, arpiĭaće) [akc. arpiĭat] (prid.) — (ornit.) krilat, koji ima krila ◊ pasîrĭa ĭe žuavină arpiĭată — ptica je krilata životinja (Tanda, Crnajka) ♦ var. ărpiĭat [Por.] ∞ arpiĭaRudna Glava  [Vidi]
1505  arpĭe  aripă  крило  arpĭe (mn. ărpĭ) [akc. arpĭe] (i. ž.) — krilo ◊ pasîrĭe ku arpĭa frîntă — ptica sa polomljenim krilom (Tanda, Crnajka) ♦ var. aripă (Rudna Glava) [Por.]Tanda  [Vidi]
3756  badîĭ  budăi  бућка  badîĭ [akc. badîĭ] (i. m.) ● v. badîń [Por.]Crnajka  [Vidi]
461  badîń  budăi  бућка  badîń (mn. badîńе) [akc. badîń] (i. m.) — bućka, drveni sud koji za bućkanje mleka; badanj ◊ badîńu ĭe vas strîmt șî lung, fakut numa đi skuos untu — bućka je uzan i dugačak sud, napravljen samo za vađenje maslaca ♦ var. badîĭ (Valakonje, Savinac, Lubnica, Gamzigrad, Mali Izvor) [Crn.] ◊ în badîń s-a batut untu — u badnju se vadio maslac ♦ dij. var. badîĭ (Crnajka) [Por.] ♦ dij. sin. pućińiu (Šipikovo) [Tim.](izr.) Aĭ sî fiĭ batut ka-n badîń. — Bićeš smlaćen kao u bućki. (Narodna izreka, pretnja nemirnoj deci, zapis F. Paunjelović, Osnić) [Crn.]Osnić  [Vidi]
585  barḑă  barză  рода  barḑă (mn. bĭerḑ) [akc. barḑă] (i. ž.) — (ornit.) roda, ptica selica (Ciconia Ciconia) ◊ kînd ažunźe barḑa, ažunźe șî primovara — kad stigne roda, i proleće stiže ♦ var. barză (Valakonje, Savinac, Lubnica, Gamzigrad) [Crn.] ♦ sin. stîrk (Rudna Glava) [Por.] ♦ sin. stîlk (Sige) [Hom.] ♦ dij. var. barză [Kmp.] ♦ / ? barḑă / barză < barz < brĭaz „pistriț” — šaren (exp. Durlić) ∞ brĭaz(ver.) Bărḑîļi duk kuku primovara, șî tuamna provin dupa ĭel, șă-l ĭau înapuoĭ.— Rode donose kukaviicu s proleća, a s jeseni dolaze po nju i vraćaju je nazad. (Kaz. B. Paunović, Tanda, zapis: Durlić, 15. VII 2015)

♦ barḑă (Topla) [Crn.], Tanda, Crnajka, Klokočevac [Por.], Malajnica [Pad.]
♦ bardușă (Vajuga) [Dun.]
♦ kiļibază (Podvrška) [Dun.]
Osnić  [Vidi]
628  bežuĭkă  sulă  шило  bežuĭkă (mn. bežuĭś) [akc. bežuĭkă] (i. ž.) — (zast.) šilo, polomljena šivaća igla ◊ am avut o bežuĭkă đi fakut opinś — imao sam jedno šilo za rad na opancima [Crn.] ◊ ak făr đi urĭekĭ — igla bez ušica (Crnajka) [Por.] Osnić  [Vidi]
1571  bĭek  bec  бренер  bĭek (mn. bĭekurĭ) [akc. bĭek] (i. s.) — brener ◊ mi s-a astupat bĭeku la lampă đi kîrabit — začepio mi se brener na karabitnoj lampi (Tanda) ♦ sin. brener (Rudna Glava) ♦ sin. bren (Crnajka) [Por.]Tanda  [Vidi]
903  boboćală  umflatură ?  набрекнутост  boboćală (mn. boboćaļe) [akc. boboćală] (i. ž.) — (vet.) 1. nabreknutost polnog organa krmače, kao znak potrebe za parenjem ◊ ma duk ku puarka la vĭer, kî s-a pus boboćala pi ĭa, iĭ s-a înflat pļuodu — teram krmaču kod vepra, jer je nabrekla, natekla joj je vagina (Rudna Glava) ◊ kînd iĭ đi verît, nuoĭ ḑîśem kî la skruafă sa înflă trupu — kada svinja traži vepra, mi kažemo da joj je nabrekao „trup” (Crnajka) 2. nadutost, naduvanost ovce usled vrućine ◊ mînă uoĭļi la umbră, kî sa puńe boboćală pi ĭaļe đi zapușala-sta — teraj ovce u hlad, jer će ih spopasti nadutost od ove vrućine ♦ up. buob, bobuok, bubmurĭață [Por.] ∞ boboćiRudna Glava  [Vidi]
912  Bobuoĭ  Boboia  Бобој  Bobuoĭ [akc. Bobuoĭ] (i. m.) — (antr.) Boboj, nadimak u Crnajki, nastao kao augm. od buob „zrno”+ suf. -oĭ, s obzirom na to da je ovo selo na području gde nije sačuvano intervokalno n, u kom slučaju bi augm. bio bobuoń ◊ Boboĭuoń ĭe poļikra-lu ńepuoțî alu vrun Bobuoĭ — Bobojević je prezime potomaka nekoga Boboja ◊ bobuoĭ îĭ ḑîśem șî la o fluarĭe, kare sa kĭamă șî bobośĭel — „ boboj” kažemo i za cvet koji se zove bobočel (ter. zapis u Crnajki) ♦ / bobośĭel (demin.) < bobuok — „pupoljak” ◊ astîḑ ĭastă Bobuoĭ șî-n Arnaglaua, a veńit înainća đi rat unu Marćin Șkĭopu đin ńamo-la, đin Țrnaĭka la otar ku Gorńana, a skimbat imańa ku vrunu đi la Muskidău în Bļizńe — ima Bobojevića i u Rudnoj Glavi, došao je neki Martin Ćopavi iz te familije, sa međe Crnajke i Gornjana, trampio je imanje sa nekim sa Muskideua u Blizni (iz rodoslovne građe, terenski rad, Durlić) [Por.] Crnajka  [Vidi]
1574  bren  brener  бренер  bren (mn. brenurĭ) [akc. bren] (i. s.) — brener a. na karabitnoj lampi ◊ kînd sa astupă brenu la lampă, sa kurîțâ ku o žîțîșuară đi oțăl, supțîrĭe ka păru đin kap — kad se zapuši brener na lempi, čisti se jednom žičicom od čelika, tankom kao dlaka s glave b. na autogenom aparatu za zavarivanje ◊ brenu la aparat đi șfăĭsuit sa aprins ku mașîna — brener na aparatu za zavarivanje palio se šibicom (Crnajka) ♦ var. brener, brĭenîr (Rudna Glava) [Por.] ◊ n-am uḑît ńiś đi bren ńiś đi brĭenîr, kî nuoĭ în Plamna n-am avut lîămpĭ đe kîrabit — nisam čuo ni za bren ni za brener, jer mi u Plavni nismo imali karabitne lampe (Plavna) [Pad.]Crnajka  [Vidi]
2214  buduruoĭ  buduroĭ  бадањ  buduruoĭ (mn. buduruaĭe) [akc. buduruoĭ] (i. s.) — (tehn.) badanj, veliki šuplji trupac kroz koji voda pada na vodenički točak (РечникМС1) ◊ buduruoĭu la muară a fuost fakut đin butuarkă đi gorun, kare morarĭu adîns a katato ș-a gasîto pi padurĭe — vodenični badanj bio je napravljen od gorunove šupljike, koju je vodeničar posebno tražio i nalazio u šumi (Tanda) [Por.] ◊ buduruoĭu a fuost tare grĭeu đi gasît în padurĭe — badanj je bilo jako teško naći u šumi (Topla) [Crn.] ♦ sin. butuoń (Rudna Glava), butuoĭ (Crnajka) [Por.] ∞ muarăTanda  [Vidi]
1236  buoișće  boiște  бојиште  buoișće (mn. buoișć) [akc. buoișće] (i. ž.) — 1. bojište а. mesto gde matica reke udara u granu drveta koja se nadnela nad vodu ◊ kînd lukri ku aĭ rîăĭ, șî trîabe să skuoț draśi đin apă đi să-ĭ trîmĭeț vrunđeva, tu će duś la rîu șî kaț krĭanga kare baće buoișća, șă la ĭa đeskînț ku kuțît ńegru — kada se baviš crnom magijom, i treba da izvučeš đavole iz vode da bi ih negde poslao, ti odeš na reku i tražiš granu koja bije po vodi, i kod nje baješ sa crnim nožem (Crnajka) b. mesto u brzacima reke gde, naročito u večernjim satima, ribe iskaču iz vode u lovu na mušice 2. igralište ◊ fiekare luok unđe kopiĭi a batut puarka, or k-a žukat kļisu, s-a kemat buoișće — bilo koje mesto gde su deca igrala „svinjicu” ili klis, zvalo se bojište (Rudna Glava) [Por.] Crnajka  [Vidi]
1033  țărmur  ţărmure  узвишење  țărmur (mn. țărmurĭ) [akc. țărmur] (i. m.) — (geog.) uzvišenje, brežuljak; uspon ◊ pi drumu kîtra munće, ĭastă un țărmur ku pripur mare, no-l trĭeś ku karu fara doa parĭekĭ đi buoĭ — na putu prema planini, ima jedno uzvišenje sa velikim usponom, ne možeš da ga pređeš kolima bez dva para volova ♦ var. țîrmur [akc. țîrmur] (s. Tanda, Crnajka) [Por.] ∞ țărmuriRudna Glava  [Vidi]
1125  Ţărovana  Ţerovana  Царована  Țărovana [akc. Țărovana] (i. ž.) — (top.) Carovana, mesto u ataru Crnajke, na levoj obali Porečke reke, na potesu između Miloševe Kule i reke Radovice ◊ sa puvestîașće kî la Țărovana în vrĭamĭa lu rimļeń a fuost rudnik, or kă kuzńiță — priča se da je na Carovani u vreme Rimljana bio rudnik, ili kovačnica (Crnajka) [Por.] Crnajka  [Vidi]
6344  Țărovana  Țărovana  Царована  Țărovana (i. ž) — (top.) Carovana, zvano mesto u ataru Crnajke ◊ Țărovana în Țîrnaĭka ĭe luok la marźina stînga alu Rîu porĭeśi, ku mulće sîamńe kare arată kă aśiĭa đimult s-a sapat șî s-a topit ruda — Carovana je mesto na području Crnajke, na levoj obali Porečke reke, sa mnogo tragova koji ukazuje na staro kopanje i topljenje rude [Por.]Crnajka  [Vidi]
1112  Țîrnaĭka  Ţârnaica  Црнајка  Țîrnaĭka (mn. Țîrnăĭś) [akc. Țîrnaĭka] (i. ž.) — (ojk.) Crnajka, selo u Gornjem Poreču u opštini Majdanpek ◊ Țîrnaĭka ĭe sat rumîńesk, supt puala lu Guol — Crnajka je vlaško selo u podnožju Deli Jovana ◊ Țîrnaĭka sa otarîașće ku Arnaglaua, Gorńana, Tanda, Klokośuouțu șî Plamna — Crnajka se graniči sa Rudnom Glavom, Gornjanom, Tandom, Klokočevcem i Plavnom [Por.] Crnajka  [Vidi]
1113  țîrnaśan  ţârnăcean ?  Црнајчанин  țîrnaśan (mn. țîrnaśeń) [akc. țîrnaśan] (i. m.) — Crnajčanin, žitelj sela Crnajke u Gornjem Poreču ◊ am un prĭaćin, țîrnaśan — imam prijatelja, Crnajčanina ♦ var. țîrnaśĭan, țîrnaśĭeń ♦ up. țîrnaśană [Por.] ∞ ȚîrnaĭkaCrnajka  [Vidi]
3469  țîrnaśană  ţârnăceană  Црнајчанка  țîrnaśană (mn. țîrnaśeńe) [akc. țîrnaśană] (i. ž.) — Crnajčanka, stanovnica Crnajke, sela u Gornjem Poreču ◊ țîrnaśană ĭe însă muĭerĭaskă kare traĭașće în sat Țîrnaĭka, supt Guol, în Rîu Porĭeśi đi Sus — Crnajčanka je ženska osoba koja živi u selu Crnajka, ispod Deli-Jovana, u Gornjem Poreču ♦ up. țîrnaśan [Por.] ∞ ȚîrnaĭkaCrnajka  [Vidi]
1158  ćivigare  civig  пречаница  ćivigare (mn. ćivigîărĭ) [akc. ćivigare] (i. ž.) — prečanica, verižnjača, motka o koju su okačene verige ◊ ćivigarĭa țîńe lanțu la kamin — prečanica drži verige na kaminu (Osnić) [Crn.] ♦ dij. var. ćivigarĭ (i. m.) — motka o koju se kače verige (D. Marković) ♦ var. ćirigarĭ (Leskovo) [GPek] ◊ ćivigarĭa la kamin țîńe ḑalarĭu — prečanica na kaminu drži verige (Manastirica, Mlava) [Mlava] ♦ dij. sin. ḑalarĭ (Rudna Glava, Crnajka, Tanda) [Por.] ∞ ḑalarĭOsnić  [Vidi]
5345  ćuok đi pulă  tecșilă ?  накурњак  ćuok đi pulă [akc. ćuok đi pulă] (sint.) — (izob.) nakurnjak ◊ vrodată, kînd n-a dus uamińi izmĭańe supt śuariś, đi ĭarnă a fakut un kĭes, în kare „a-nbrakat” pula, să nu-ngĭață đi frig; ĭ-a ḑîs „ćuok đi pulă” — nekada, kada muškarci nisu nosili gaće ispod pantalona, za zimu su izrađivali jednu kesu, u koju su „oblačili” ud, da se ne smrzne od hladnoće; zvali su ga nakurnjak [Por.] ∞ ćuok (opis) Ćuok đi pulă vrodată a fakut fata mare, șî l-a dat lu sokrî-su la nuntă ka un fĭeļ đi dar. L-a împļećit ka gud đi manușă, ku ață lunź đi lăturĭ, đi ļegat pista brîu. — Nakurnjak su nekada plele udavače, i darivale ga svekru na svadbi. Plele su ga kao i rukavice, sa dugim koncima sa strane, kojim se nakurnjak vezivao preko pojasa. (Kazivač: Paun Vojvodanović iz Crnajke, r. 1932, zapis: Durlić, 6. XI 2013) [Por.] Crnajka  [Vidi]
1174  ćuș  clătită  палачинка  ćuș2 (mn. ćușurĭ, akc. ćușurĭ) (i. s.) — (nutr.) a. palačinka, tanka pržena lepinja od pšeničnog brašna, mleka i jaja ◊ aĭa śe ĭe la sîrbĭ „palačinka”, la nuoĭ sa kĭamă „ćuș”, da aĭa śe nuoĭ kemăm „plaśintă”, sîrbi n-au, șî đ-aĭa plaśinta ńiś n-are nume sîrbĭesk — ono što je kod Srba „palačinka”, mi zovemo „ćuš”, a ono što mi zovemo „plačinta”, Srbi nemaju, pa „plačinta” i nema srpski naziv (zas. Blizna, s. Rudna Glava) b. vrsta duguljaste mekike (istočni deo Rudne Glave) ♦ var. ćușka (Crnajka, Tanda) ◊ ćușka sa faśe đin plamad kare ramîńe dupa śe plumađeșć pîńa — ćuška se pravi od testa koji ostaje posle mešenja hleba [Por.] ◊ ćușu faśem dîn fańină, ku kîta brînḑă: mĭastîś, puń în ćipsîĭe șî kuoś în șporĭet — palačinku pravimo od brašna sa malo sira: mesiš, staviš u tepsiju i pečeš u šporetu ◊ alta fuarmă dî ćuș sa faśe dîn fańină mistakată ku kîta apă măĭ multă, puń brînḑă, șî ĭaĭ ku ļingura șî puń în untura kaldă-n ćigańe — druga vrsta palačinke pravi se od brašna pomešanog sa malo više vode, staviš sir, i uzmeš kašikom i staviš u tiganj sa vrelom mašću (s. Medveđica) [Hom.] ♦ dij. sin. gugońaće ◊ la nuoĭ ćuș s-a fakut așa: sparź uou, puń fańină, brînḑă, șî mĭastîś, mĭastîś, șă-l kuoś în ćigańe — kod nas su se palačinke pravile ovako: razbiješ jaje, staviš brašno, sir, i mešaš, mešaš, i pečeš ih u tiganju ◊ asta śe sîrbi kĭamă „palačinke”, n-a fuost đi bîtrîńață, a ĭeșît dupa ratu-sta ku ńamțî; ļi kĭemăm șă pi rumîńașće „palaćinkĭe” — ovo što Srbi zovu „palačinke”, nije bilo kod nas odavnina, pojavile su se posle ovoga rata sa Nemcima; zovemo ih i na vlaškom „palačinke” (Jasikovo) [GPek] ♦ dij. sin. skovĭardă (Majdanpek) [Buf.]Rudna Glava  [Vidi]
1209  dîrzarĭ  dârzar  дрзар  dîrzarĭ (mn. dîrzari) [akc. dîrzarĭ] (i. m.) — (zast.) drzar, konjanik koji je na svadbi prenosio devojačku spremu do mladoženjine kuće ◊ dîrzarĭu a mĭers kalîărĭ pi kal ș-adus dîrzîļi guovi — drzar je jahao konja, i nosio mladinu spremu [Crn.] ◊ n-a putut să fiĭe nuntă fara dîrzarĭ, iĭ a mĭers pi kaĭ înainća lu nuntașî — nije mogla da bude svadba bez drzara, oni su išli na konjima ispred svadbara ◊ dîrzarĭu nu numa śe adus dîrzîļi, numa ĭel șî ļ-aratat, sî vadă lumĭa-n sat kît ĭe mirĭasa đi sprimită — drzar ne samo što je prenosio darove, nego ih je on i pokazivao, da vide ljudi u selu koliko je mlada spremna [Por.] ◊ dupa numîru lu dîrzarĭ s-a vaḑut kît ĭe guovĭa găzdoćină — prema broju drzara videlo se koliko je mlada bogata ◊ dîrzari sa măĭ țînut într-o vrĭame șî dupa Oslobođeńe, ama pĭe urmă înkuaśa s-a pĭerdut — drzari su se držali još neko vreme posle Oslobođenja, ali su se posle naovamo izgubili (Jaisikovo) [GPek] ∞ dîrzădîrzarĭ — raspînđirĭa vuorbi

GORNJI PEK [GPek]
♦ Jasikovo

POREČ [Por.]
♦ Rudna Glava, Crnajka, Tanda

KRAJINA [Kmp.]
♦ Prahovo

CRNA REKA [Crn.]
♦ Topla, Bučje, Osnić

ĆUPR. POMORAVLJE [Mor.]
♦ Vlaška („a dus stagu la nuntă”)

POŽ. POMORAVLJE [Pom.]
♦ Vrbnica („vrodată a mĭers ku dîrzîļi prîn sat”)		Osnić  [Vidi]
1208  dîrză  dârză  одећа  dîrză [akc. dîrză] (i. ž.) — odeća a. iznošena, pocepana, odrpana odeća; dronjci ◊ am fuost sarak, n-am avut țuaļe nuoĭ, numa-m mĭers în ńiśći dîrză — bio sam siromah, nisam imao novo odelo, nego sam išao u nekim dronjcima ♦ sin. rîză, trĭanță, zdrĭanță [Por.] b. (zast.) devojačka sprema, odeća koju je mlada unosila u mladoženjin dom na dan svadbe; dar ◊ dîrză a kuprins țuaļiļi đi purtat, kapatîńe, așćernut șî astrukamînt — devojačka sprema je obuhvatala radnu odeću, jastuke, prostirku i pokrivače [Crn.] ◊ la nuntă, guovĭa a skuos dîrzîļi a iĭ tuaće, să ļi vadă lumĭa — na svadbi, mlada je iznosila sve svoje darove, da ih ljudi vide [GPek]Raspînđitu vuorbi

KRAJINA [Kmp.]
♦ nepoznato: Dupljana,

PADURENI [Pad.]
Jabukovac, Plamna, Malajnica

POREČ [Por.]
♦ nepoznato: Topolnica
♦ dronjci, stara odeća: Rudna Glava, Crnajka, Tanda

GORNJI PEK [GPek]
♦ mladini darovi: Jasikovo, Leskovo

CRNA REKA [Crn.]
♦ mladini darovi: Topla, Bučje, Bor, Osnić

MLAVA [Mlava]
♦ mladini darovi: Rašanac, Ranovac

ZVIŽD [Zvizd]
♦ mladini darovi: Duboka

HOMOLJE [Hom.]
♦ dronjci, stara odeća: Medveđica

ĆUPR. MORAVA [Mor.]
♦ dronjci, stara odeća: Beljajka

STIG [Stig]
♦ nepoznato: Rečica		Rudna Glava  [Vidi]
1252  dovļaće  dovleac  дулек  dovļaće (mn. dovļeț) [akc. dovļaće] (i. m.) — (bot.) dulek, bundeva (Cucurbita pepo) ◊ a rođit dovļețî, kîće tri la un vrĭež — rodili duleci, po tri na jednoj vreži [Crn.] ♦ dij. var. duļaće (mn. duļeț) [akc. duļaće] ♦ var. duļiaće ◊ ĭastă duauă fuarme đi duļeț: porśĭeșć, șî turśĭeșć; ku aĭ porśĭeșć îngraș puorśi, da aĭ turśĭeșć, kare sînt albĭ, lunguĭaț, manînkă șî lumĭa — ima dve vrste duleka: svinjski i turski; sa svinjskim dulecima toviš svinje, a turske, koji su beli i duguljasti, jedu i ljudi ◊ un fĭeļ đi duļeț ĭe șî pĭapinu, ama ĭel la nuoĭ rar s-a prins — jedna vrsta duleka je i dinja, ali ona je kod nas retko uspevala (Rudna Glava) [Por.] (opis) Rîu Poreśi ĭe înparțît, Arnaglaua ḑîśe duļaće/duļiaće, da alalće saće: dovļaće, or dovļeće (Țrnajka, Tanda, Gorńana, șî saćiļi kîtra Dunîrĭe: Topuoļńița, Klokośuouțu, Muosna). — Porečka Reka je podeljena, Rudna Glava govori duljaće/duljiaće, a ostala sela: dovljaće, ili dovljeće (Crnajka, Tanda, Gornjane, i sela prema Dunavu: Mosna, Klokočevac, Topolnica, u ovom poslednjem samo u istočnom delu, u zapadnom, koji je bliži Rudnoj Glavi, govori se duļaće. Zapis: Durlić). (Vidi kartu Porečke Reke) (opis) Đi mult rar a fuost duļeț turśeșć, șî lumĭa a mînkat duļeț porśeșć: taĭ duļiaćiļi-n duauă, șă-l puń la vatra fuokuluĭ, ku gura-n źuos, șî-l astruś ku spuḑă; kînd sa kuaśe, sa manînkă așa, or ku lapće, kî ĭe mîăĭ dulśe; kînd sa kađe vro pomană, s-a dat șî la muorț đi pomană. — Nekada je manje bilo turskih duleka, pa su ljudi jeli svinjske duleke: isečeš dulek na pola, i staviš ga u vatru kamina sa otvorom na dole i pokriješ žeravicom; kad se ispeče, pojedeš ga tako, ili sa mlekom, što je mnogo slađe. (Kaz. Aleksija Trailović, zas. Blizna, Rudna Glava, zapis: Durlić, 2012) [Por.] Osnić  [Vidi]
1355  draśesk  drăcesc  ђавољи  draśesk (draśaskă) (mn. draśeșć) [akc. draśesk] (prid.) — đavolji, đavolski ◊ furu ĭe lukru draśesk — krađa je đavolji posao [Crn.] ◊ narau draśesk — đavolja narav (sumanut čovek) ♦ (kal.) ḑîua draśeskă ĭe tuota marța-n stamînă — đavolji dan je svaki utorak u sedmici (Crnajka) ♦ (kal.) a. marța draśaskă ĭe ḑîua kînd sa duk sîntuađiri, kađe la stamînă dupa marța vasîlor — đavolji utorak je dan kada odlaze todorovci, pada na drugi utorak uskršnjeg posta (Rudna Glava) b. marța draśaskă ĭe ḑîua kînd muĭeriļi fak la śiriń — đavolji utorak je dan kada žene izrađuju crepulje (Tanda) [Por.] ∞ drakOsnić  [Vidi]
1616  đișkuńa  descuia  откључати  đișkuńa (ĭuo đișkuń, ĭel đișkuńe) [akc. đișkuńa] (gl. p. ref.) — otključati (se); otvoriti vrata koja su bila zatvorena klinom ◊ ku kĭaĭa-sta nu sa puaće đișkuńa ușa — sa ovim ključem ne mogu se otključati vrata ♦ var. đeșkuńa (Tanda), đeșkuĭa (Crnajka) ♦ sin. đișkiđa ♦ supr. înkuńa ♦ / đis/đes + kuń/kuĭ [Por.] ∞ kuńRudna Glava  [Vidi]
1617  đișkuńat  descuiat  откључан  đișkuńat (đișkuńată) (mn. đișkuńaț, đișkuńaće) [akc. đișkuńat] (prid.) — otključan, naročito za vrata koja su se zatvaral klinom ◊ am lasat ușa đișkuńată, kă nau uoțî śe s-îm fure đin koļibă — ostavio sam vrata otključana jer lopovi nemaju šta da mi uzmu iz kolibe ♦ var. đeșkuńat ♦ var. đișkuĭat (Crnajka) ♦ sin. đeșkis, đișkiĭat [Por.]Rudna Glava  [Vidi]
2043  față  faţă  лице  față (mn. fĭață) [akc. față] (i. ž.) — lice; prednja strana 1. (anat.) ljudsko lice ◊ fața uomuluĭ kuprinđe frunća, uoki, nasu, obrazu, gura șî barba — lice kod čoveka obuhvata čelo, oči, nos, obraz, usta i bradu ◊ kare ĭe vićaz, întuarśe fața kîtra uom, șî-ĭ tuot đeșkis în uokĭ — onaj ko je hrabar, okreće lice prema čoveku, i kaže mu sve otvoreno u lice (Rudna Glava) [Por.] ◊ sî-ntuarsă ku fața kîtră mińe, șî roșî ka raku — okrenu se licem prema meni i pocrvene kao rak (Osnić) [Crn.] 2. gornja ili prednja strana predmeta ◊ puńe pîătura pi pat ku fața-n sus — stavi ponjavu na krevet sa licen na gore 3. (reljef) osunčana, prisojna strana ◊ fața ĭe pomîntu întuors kîtra suare — „faca” je zemljište okrenuto suncu (Tanda) [Por.] ◊ în față mîĭ îndată rasîarĭe kukuruḑu, kî ĭe pomîntu mîĭ kalduruos — u prisoju ranije niče kukuruz, jer je zemlja toplija (Osnić) [Crn.] 4. (prostor) lice mesta ◊ a ĭeșît în fața luokuluĭ, adunat marturi, ș-aratat k-a vorbit đ-adaverĭe — izašao je na lice mesta, okupio je svedoke, i dokazao da govori istinu (Rudna Glava) 5. (top.) šumska parcela na prisojnoj strani, označena imenom vlasnika, veličinom, ili nekim karakterističnim objektom ◊ Fața mikă (or mare) — Malo (ili veliko) prisoje ◊ Fața lu Ĭuon — Jonovo prisoje (Tanda) ◊ Fața muori — Vodenično prisoje (prisojna strana iznad vodenice) (Crnajka) 6. (za doba dana) osvit, praskozorje ◊ aĭa a fuost în față đi ḑîuă — to je bilo u osvitu dana (Blizna) ♦ up. firĭe ♦ supr. duos [Por.](izr.) — Pi față s-a fakut, pi față ăl taĭem! s-a ḑîśe la prazńik, kînd s-a taĭe kolaku prazńikuluĭ. — Na prisoju se rodio, s lica ga sečemo! kaže se na slavi kada se seče slavski kolač. (Zapis: Durlić, Rudna Glava, 1997) [Por.]Rudna GLava  [Vidi]
5717  fańină  fanină  брашно  fańină (mn. fańiń) [akc. fańină] (i. ž.) — (nutr.) brašno ◊ fańina sa maśină la muară đin buobe đi mărințîș — brašno se melje u vodenici od semena žitarica ◊ đi kum sa ogođașće pĭatra muori, fańina puaće fi măĭ maruntă, or măĭ mare — od toga kako se namešta vodenični kamen, brašno može biti finije i krupnije ♦ var. faină (Crnajka, deo Tande) [Por.]Rudna Glava  [Vidi]
5718  fańinuos  făinos  брашњав  fańinuos (fańinuasă) (mn. fańinuoș, fańinuasă) [akc. fańinuos] (prid.) — brašnjav ◊ tuot morarĭu ĭe fańinuos, kă lukră ku fańina — svaki mlinar je brašnjav, jer radi sa brašnom ♦ var. făńinuos ♦ var. fainuos (Crnajka, deo Tande) [Por.] ∞ fańinăRudna Glava  [Vidi]
5719  făńinat  făinat  брашнаст  făńinat (făńinată) (mn. făńinaț, făńinaće) [akc. făńinat] (prid.) — brašnast ◊ kađe o zapadă făńinată, ka kînd s-a rupt saku śĭeruluĭ ku fańină — pada neki brašnast sneg, kao da se pocepao nebeski džak s brašnom ♦ var. făinat (Crnajka i deo Tande) [Por.] ∞ fańinăRudna Glava  [Vidi]
1807  fîrîma  fărâma  озледити (се)  fîrîma (ĭuo ma farîm, ĭel sa farîmă) [akc. fîrîma] (gl. p. ref.) — ozlediti (se), povrediti (se), polomiti (se) ◊ a kaḑut đin ļiemn șî s-a fîrîmat tuot — pao sa drveta, i sav se polomio ◊ baće kopilu, ama nu-l fîrîma — tuci dete, ali nemoj ga ozlediti ♦ var. farma (Tanda) ♦ var. fîrma (Crnajka) ♦ sin. lovi, vîtama [Por.]Rudna Glava  [Vidi]
1809  fîrîmat  fărîmat  озлеђен  fîrîmat (fîrîmată) (mn. fîrîmaț, fîrîmaće) [akc. fîrîmat] (prid.) — ozleđen, izubijan, skrljan ◊ a frînt piśuoru la žuakă, ș-akuma fîrîmat ḑaśe în pat — polomio je nogu u igri, i sada ozleđen leži u krevetu ♦ var. farmat (Tanda) ♦ var. fîrmat (Crnajka) ♦ sin. lovit, vîtamat [Por.] ∞ fîrîmaRudna Glava  [Vidi]
1808  fîrîmatură  fărîmătură  озледа  fîrîmatură (mn. fîrîmaturĭ) [akc. fîrîmatură] (i. ž.) — (med.) ozleda, rana od povrede ◊ înga nu mi s-a vinđikat fîrîmatura la piśuor — još mi se nije zalečila ozleda na nozi ♦ var. farmătură (Tanda) ♦ var. fîrmatură (Crnajka) ♦ sin. lovitură, vîtamatrură [Por.] ∞ fîrîmaRudna Glava  [Vidi]
5745  fîtaśuńe  fătăciune  јагњило  fîtaśuńe (mn. fîtaśuń) [akc. fîtaśuńe] (i. ž.) — 1. (zast.) jagnjilo ◊ fîtaśuńe s-a kĭemat luoku unđe a fatat uoiļi — jagnjilo se zvalo mesto gde su se jagnjile ovce 2. (top.) Fatačune, Jagnjilo ◊ Fîtaśuńe ĭe luok kĭemat pi vaļa Ļubovi în Țîrnaĭka, unđe a fatat uoĭiļi Ĭankońilor, pi kuasta răsărićană lu Kulmĭa Mikă, la otar ku Žarku Voĭvodan — Fatačune je zvano mesto u dolini Ljubove u Crnajki, gde su se jagnjile ovce Jankovića, na istočnoj strani Kulme Mike, na međi sa Žarkom Vojvodanom [Por.] ∞ fata Crnajka  [Vidi]
1914  fĭerastîĭe  pirostrie  саџак  fĭerastîĭe (mn. fĭerastîĭ) [akc. fĭerastîĭe] (i. ž.) — sadžak, metalni tronožac na kome su se stavljali veliki metalni lonci za kuvanje ◊ pi fĭerastîĭe s-a fĭert kazanu ku mînkare đi nuntă — na sadžaku se kuvao kazan sa hranom za svadbu ♦ var. ferastîĭ [Por.] ∞ fĭerCrnajka  [Vidi]
1900  flomînd  flămând  гладан  flomînd (flomîndă) (mn. flomînḑ, flomînđe) [akc. flomînd] (prid.) — gladan ◊ saraku ĭe flomînd đi tuaće — siromah je gladan svega ◊ la-l flomînd sînt uoki marĭ — u gladnog su velike oči ◊ flomînd ka lupu — gladan kao vuk [Por.] ♦ dij. sin. ńemînkat (Slatina) [Crn.] ∞ fuameI Porečka Reka
◊ flomînd (Rudna Glava)
◊ flămînd (Tanda)
◊ flamînd (Crnajka, Topolnica, Boljetin)

II Crna Reka
◊ flomînd (Zlot, Osnić, Šarbanovac, Lubnica, Dobro Polje)
◊ flămînd (Krivelj, Valakonje, Slatina)
◊ flamînd (Šarbanovac, Gamzigrad, Metovnica, Mali Izvor, Podgorac)

III Mlava
◊ flamînd (sva sela ?)

IV Homolje
◊ flamînd (Sige)

IV Braničevo
◊ flămînd (Žitkovica)

V Negotinska Krajina
◊ flămînd (Prahovo)

VI Gornji Pek
◊ flamînd (Jasikovo)
◊ flomînd (Leskovo)

VII Zvižd
◊ flamînd (Voluja, Duboka)

VIII Padurenji
◊ flamînd (Plavna)

IX Ključ
◊ flămînd (Davidovac)		Rudna Glava  [Vidi]
1713  furkuļiță  furculiţă  виљушка  furkuļiță (mn. furkuļiț) [akc. furkuļiță] — viljuška, pribor za jelo ◊ đemult n-a fuost furkuļiță la masă, lumĭa a luvat ku mîna — nekada nije bilo viljušaka za sofrom, ljudi su se služili rukom ♦ / (demin.) < furkă [Por.] ∞ furkă(ver.) Kînd ĭe al muort uom batrîn, nu-ĭ s-a dă đi pomană furkuļița, kî ĭel nu șćiĭe sî manînśe ku ĭa, șî s-a-nbrukă. — Kad je pokojnik stariji čovek, na daći mu se ne namenjuje viljuška, jer on ne zna njome da se služi, pa će se ubosti. (Kaz. Viktorija Paunović, zapis: Durlić, Crnajka, 2003. g.) [Por.] Rudna Glava  [Vidi]
2301  glugă  glugă  копа  glugă (mn. gluź) [akc. glugă] (i. ž.) — 1. kopa, stog šaše ◊ glugă ĭe gramada dă tuļeĭ, kare sa faśe dupa kuļiesu kukuruḑuluĭ — kopa je gomila tuluzine, koja se pravi posle berbe kukuruza [Mlava] ◊ kînd kuļieź kukuruḑu, taĭ tuleńi șî faś măldarĭ; măldari ļeź ku nuĭaļe, șî-ĭ aduń ăn glugă — kad obereš kukuruz, posečeš stabljike i napraviš snop; snopove vežeš vrbljikom, i sakupiš ih u kopu (Topla) [Crn.] ◊ gluźiļi đi pi luok, traź la kasă șă ļi grămađieșć — kope sa njive dovezeš kući, i sadeneš (Tanda) ◊ kîć-o dată, gluźiļi ramîn pi luok, șă kînd înśiape să ńingă — ponekad, kope ostanu na njivi i kad počne da pada sneg (Crnajka) ♦ dij. sin. stup (Rudna Glava), țuță (Topolnica) [Por.] ♦ dij. sin. țoță (Malajnica), țuță (Plavna) [Pad.] 2. smotuljak, umršena gužva nečega ◊ vĭek nu măĭ đizvîrḑășć gĭemo-sta, kî l-a-nvîrḑît mîțu tuot, l-a fakut glugă — nećeš nikad rasplesti ovo klube, jer ga je mačka svog umrsila (Rudna Glava) [Por.] Rašanac  [Vidi]
3883  Guol  Gol  Дели Јован  Guol [akc. Guol] (i. m.) — (top.) Deli Jovan, planina u istočnoj Srbiji ◊ Guolu ĭe munće mare, otar întra Kraĭna șî Porĭeśa — Deli Jovan je velika planina, međa između Negotinske Krajine i Poreča ◊ supt Guol sînt duauă saće rumîńeșć: Tanda șî Țîrnaĭka — pod Deli Jovanom su dva vlaška sela: Tanda i Crnajka ◊ Guolu pi kuamă ĭe o golaĭe, fara ńiś un fĭeļ đi verđeț — Deli Jovan je na hrbatu golet, bez ikakve vegetacije ◊ mama spuńa: am opḑăś đe ań, șî đi kînd țîn minće, nuoĭ Țrnaśeńi śuaka-sta kĭemăm Guol, akuma aud kă uńi iĭ ḑîk Dăļi-Ĭovan — baba je govorila: imam osamdeset godina, i otkad pamtim, mi Crnajčani ovo brdo zovemo „Gol”, sada čujem da ga neki zovu Deli-Jovan [Por.] ∞ guolCrnajka  [Vidi]
2684  kalapuod  calapod  калуп  kalapuod (mn. kalapuađe) [akc. kalapuod] (i. s.) — (tehn.) kalup ◊ kalapuod đi kaśuļe a fuost fakut đi ļiemn — kalup za šubare bio je napravljen od drveta ♦ var. galapuod (Rudna Glava), (ret.) gălăpîăr (Tanda) [Por.] ◊ kalapuod, kalup pus în kap supt śapsă, la portol batrîn, muĭeresk în Mlaoa — kalapod je kalup koji stavljen na oglavlju ispod kape, na staroj ženskoj nošnji u Mlavi [Mlava]Crnajka  [Vidi]
3062  kimîtă  imita  имитација  kimîtă (mn. kimiț) [akc. kimîtă] (i. ž.) — imitacija, podržavanje ◊ n-a fakut la kopil țuală kum trăbe, numa o kimîtă đi țuală, ka đi papușă kopilarĭaskă — nije izradila detetu odelce po meri, nego neku imitaciju od odela, kao za dečju lutku ◊ s-a lasat đi bĭare, akuma numa ĭe o kimîtă đi bĭețîuos — ostavio piće, sad je samo imitacija pijanice [Por.]Crnajka  [Vidi]
3619  klaĭe  claie  стог  klaĭe [akc. klaĭe] (i. ž.) ● v. klańe [Por.] ∞ fînCrnajka  [Vidi]
3335  klańe  claie  пласт  klańe (mn. klăń) [akc. klańe] (i. ž.) — plast sena ◊ klańa sa grîmađiașće đin porkuoń đi fîn, kare sînt adunaț đin kupițaļe đi pi otkuoș — plast se sadeva od stogova sena, koji su skupljeni od naviljaka sa otkosa ◊ klańa puaće să fiĭe grîmađită đi fîn or đi paĭe — plast može biti plašćen od sena ili slame ◊ klańa grîmađită în ļemn sa kĭamă patul — plast sadenut na drvetu, zove se patul ◊ klańe sa grîmađiașće pinga țapă, kare o țîńe să nu sa strîmbe đi vînt or đi pluaĭe, șî sî nu kadă — plast se dene oko stožera, koji ga drži da se ne krivi od vetra ili kiše, i da ne padne ◊ klańa đemult sa fakut în ļivađe, șî a koluo s-a dat la uoĭ đi mînkarĭe, kî đin tuoru luor sa torît ļivađa — plast se nekad pravio na samoj livadi, i stoka se tamo ranila jer se od njihovog gnojiva đubrila livada ◊ tuota klańa fakută în ļivađe, a fuost îngrađită ku țarku, să nu puată vićiļi s-o śupă đin tuaće părțîļi — svaki plast sadenut na livadi bio je ograđen senikom, da ne može stoka da ga čupka sa svih strana ◊ la vîru klăńi sa puńe panžînu, fakut đin patru tîrșurĭ ļegaće la vîr, kare țîńe fînu să no-l zbuare vîntu — na vrhu plasta meće se lemez, napravljen od četiri grane svezane vrhovima, koji drži seno da ga ne razveje vetar ♦ var. klaĭe (Crnajka, deo Tande) [Por.] ∞ fînRudna Glava  [Vidi]
2489  măldar  maldăr  сноп  măldar (mn. măldarĭ) [akc. măldar] (i. m.) — snop, uvezani naramak tuluzine ◊ dupa śe kuļieź kukuruzu, tuļeńi iĭ taĭ șî faś măldar, kăt puoț să ĭaĭ ăn brață, șă-l ļieź ku nuĭauă đi salkă — posle berbe kukuruza, poseku se stabljike i napravi snop, koliko možeš da poneseš u naručju, i povežeš ga vrbovim prutom ◊ dupa śe gaćieșć luoku, aduń măldari, șî-ĭ faś glugă — kad požanješ njivu, sakupiš snoplje, i napraviš kopu [Crn.] ◊ sa adună vro ḑăśe-unsprăś măldarĭ șî sa faśe o glugă — skupi se deset-jedanaest snopova i napravi se jedna kopa šaše (Plavna) [Pad.] ◊ țîn minće, kînd am fuost mik, m-am dus ku tata la muară, șî ĭel ăn spuńe: „Dăĭ un mîldarĭ đi tuļeń la o vakă, alalt mîldarĭ la laltă!” — pamtim, kad sam bio mali, išao sam sa ocem na vodenicu, i on mi kaže: „Daj jedan snop tuluzine jednoj kravi, a dugi snop drugoj!” (Tanda) ♦ sin. val (Crnajka), braț (Rudna Glava) [Por.] Topla  [Vidi]
6453  mirekuț  mereuț  лагано  mirekuț (pril.) — (o kretanju) lagano, sporo ◊ kînd nu kunuoșć lukru kalumĭa, lukră măĭ mirekuț, să nu ći farîmĭ — kad ne poznaješ dobro posao, radi sporije, da se ne povrediš ♦ sin. merĭeu, miriuor [Por.]Crnajka  [Vidi]
3183  miriśikă  miericică  шећер  miriśikă (mn. miriśikă) [akc. miriśikă] (i. ž.) — (nutr.) šećer ◊ miriśika ĭe dulśață ku kare sa îndulśesk kolaśiĭi șî kafa — šećer je sladilo kojim se slade kolači i kafa ◊ grunđin đi miriśikă — kocka šećera ◊ đemult, în vrĭamĭa lu stramuoșî nuoștri, ku un grunđin đi miriśikă aĭ putut să țuś fata măĭ frumuasă-n sat — nekad, u vreme naših pradedova, za jednu kocku šećera mogao si da poljubiš najlepšu devojku u selu ♦ / (demin.) < mĭare + -ićikă [Por.] ♦ dij. var. mireśikă (Jasikovo) [GPek] ♦ dij. sin. zar (Majdanpek) [Buf.] ∞ mńareNAZIVI ZA ŠEĆER

♦ miriśikă (Rudna Glava, Crnajka)
♦ mireśikă (Jasikovo)
♦ mńeriśikă (Leskovo)
♦ mńeriśikă, mńereśikă (Tanda)
♦ șîkir (Tanda, Gornjane)
♦ mńeriśikă (Topla), mńereśikă (Luka)
♦ zar (Majdanpek) [Buf.], (Plavna) [Pad.]
♦ șaćir (Duboka) [Zvizd], (Laznica, Selište) [Hom.]		Rudna Glava  [Vidi]
2215  muară  moară  воденица  muară (mn. muorĭ) [akc. muară] (i. ž.) — (tehn.) vodenica ◊ lumĭa n-a putut să traĭaskă fara muară — ljudi nisu mogli da žive bez vodenice ◊ muară la apă — vodenica potočara ◊ muară la vînt — vodenica na vetar; vetrenjača ◊ pănă nu s-a fakut muorĭ la apă, tuota kasa avut rîșńiță, kare a-nvîrćito muĭeriļi ku mîna — dok se nisu napravile vodenice potočare, svaka kuća je imala žrvanj, koji su žene okretale rukom ◊ morarĭ — vodeničar ◊ muară la vînt — vetrenjača ◊ rînd la muară — red, raspored korišćenja vodenice ◊ rîndaș la muară — deoničar koji ima udeo u vodenici ◊ (ver.) kînd dumńeḑîu a lasat muară la uom, rîndașî aĭ đintîń a fuost draku, sĭntuađiri, șî vrîžîtuoriļi kare fak ku al rîău — kada je bog dao čoveku vodenicu, prvi redaši su bili đavo, todorovci, i vračare koje se bave crnom magijom [Por.] ♦ dij. var. moră [Buf.] ♦ dij. var. moară [Dun.](opis) Parśaļiļi alu muară: — Delovi vodenice:
◊ blană — daska, zatvarač vratašca;
◊ bruaskă — osanac ?;
◊ buduruoĭ (Tanda); butuoń (Rudna Glava) — badanj
◊ buold, vîru lu kalkîńu muori, kare tună-n krîu bruoșći — bad; ostance;
◊ buśim [Mlava], [Buf.]; kîpațînă [Por.] — glavčina;
◊ darak — držači vratašca;
◊ dolap — točak, kolo (Tanda); muară ku dolap (Blizna);
◊ fus — vreteno;
◊ gaļețuĭkă — cipun, cifun (umeće se u kablinu); ◊ gînžăĭ — țauă skobită în salkă ruoșe, bagată în pĭatra đi žuos, pin kare trĭaśe fusu — tulac, toce;
◊ zapuor — ustava, brana (Plavna);
◊ ispuon — ispon, za sakupljanje i sipanje brašna;
◊ ĭaz — brana, jaz;◊ ĭarugă — jaruga;
◊ kapĭaće — sud za uzimanje ušura;
◊ kîpațînă; buśim — glavčina◊ kuoș — koš;
◊ lăkoviță, lăkomiță — ustava, brana (Rudna Glava);
◊ lupețao — korice (Manastirica, Mlava); [Mlava]◊ mîșńik — mućnjak, mućnik;◊ mĭerńiță — merica, za sipanje zrnevlja u koš;
◊ okuoļ — obruč (oko oba kamena, koji ne da brašnu da se rasipa);
◊ pĭatră — kamen;
◊ pĭatra đi žuos, a „ḑîkatuare” — donji kamen;◊ pĭatra đisupra, „aļergatuare” — gornji kamen;
◊ pîrporiță — paprice;
◊ posađină — mehanizam za dizanje kamena (Crnajka) [Por.]◊ postaviță — korice;
◊ pospaĭ — paspalj, sitno brašno; prašina u vodenici; ◊ razbuoĭ — konstrukcija koja drži kamenje sa košom;
◊ ruată, ruata muori — točak, kolo (Rudna Glava);
◊ skuok — kulkușu butuońuluĭ pi stîrmină — ugao badnja na kosini pod kojim mlaz bije u kolo
◊ stîăń — metalni vrh vodeničnog vretena (Manastirica, Mlava) [Mlava]◊ în stîăń vińe pîrporița — na „stenj” dolazi paprica (Manastirica, Mlava)◊ śask — ustava, regulator vode na ulazu u bure (Tanda);◊ śuokît [Por.]; śokîrt (Manastuirica, Mlava) [Mlava] — čeketalo;
◊ śuoĭ; ļingură [Por.]; lopețao (Manastirica, Mlava)[Mlava] — kašika, pero; lopatica na točku;◊ śutură; gaļiată — kablina;
◊ ușă — vratašca na ustavi;◊ vamă — ujam, ušur		Rudna Glava  [Vidi]
4125  peļag  peleag  ћелав  peļag (peļagă) (mn. peļaź, peļaźe) [akc. peļag] (prid.) — ćelav, bez kose ◊ peļag ĭe uom fara păr, or ku păru rar — ćelav je čovek bez kose, ili sa retkom kosom ♦ var. pipiļag (Topolnica) ♦ sin. pļeșîu [Por.]Crnajka  [Vidi]
2688  pivă  piuă  лочка  pivă2 (mn. pivĭ) [akc. pivă] (i. ž.) — (tehn.) ločka, breov; kočnica ◊ piva đi kar ĭe un tutuk skobit kît ĭe larźimĭa alu șîna lu ruata karuluĭ, șî ku ĭa sa înpĭađikă karu kînd mĭarźe-n vaļe, înkarkat ku tovar grĭeu — ločka je jedan trupac izdubljen za širinu šine kolskog točka, kojim se koče kola kada pod teškim teretom idu nizbrdo ◊ piva la vîr are o buată, đi kare sa ļagă lanțu ku un kîpatîń, da ku alalalt lanțu ĭe ļegat đi ruda karuluĭ — ločka ima na vrhu jednu budžu, o koju je vezan lanac jednim krajem, a drugim je lanac vezan za kolsku rudu ◊ piva astîḑ sa faśe đi fĭer, șî fînka karurļi đi buoĭ gata s-a pĭerdut, akuma sa puńe la prikoļița đi traktur — ločka se danas pravi od metala, i pošto su se zaprežna kola gotovo izgubila, sada se stavlja na traktorsku prikolicu (Crnajka) [Por.] ♦ dij. sin. pĭađikă ◊ la nuoĭ nuĭe kunoskută vuorba „pivă”, aĭa la nuoĭ sa kĭamă pĭađikă — kod nas nije poznata reč „piva”, kod nas se to zove kočnica (Jasikovo) [GPek], pĭađikă (Sige) [Hom.] ♦ dij. sin. oprituare (Kobilje) [Stig] ♦ dij. sin. înpeđekatuare (Kladurovo), păpuk dă kar (Ranovac), papuk dă roată dă kar (Bošnjak, Mlava) [Mlava], papuk dă kar (Isakovo) [Mor.] ◊ papuku s-a pus la ruata dă kar kînd a mĭers ku karu pră pripor învale, să inpĭađiśe karu, să nu ĭa mau — ločka se stavljalala na kolski točak kad se kolima išlo nizbrdo, da zakoči kola, da ne uhvate maju (Vrbnica, Pomoravlje) [Pom.] ∞ pĭađikă(kom.) Srpski naziv „ločka” peuzet je, kao privremeni prevod, od Srba iz sela Dobre kod Golupca, s obzirom na to da u srpskoj literaturi nije nađen odgovarajući naziv za predmet.

Primeri:
◊ pivă — Boljetin i dr. sela Porečke Reke [Por.], Jabukovac [Pad.]
◊ piuă — Prahovo [Kmp.]
◊ pĭađikă — Gornji Pek [GPek], Krivelj, Brestovac [Crn.], Sige [Hom.]
◊ papuk — Isakovo, Vrbnica [Pom.], Bošnjak [Mlava], Dobra Voda, Ravna Reka [Res.]
◊ păpuk — Ranovac [Mlava]
◊ înpeđekatuare — Kladurovo [Mlava]
◊ vulpĭe — Ševica [Zvizd]
◊ podval (?) — Malajnica [Pad.]
◊ buarnă — Osanica [Hom.]
Rudna Glava  [Vidi]
24  pîtpalak  liliac  слепи миш  pîtpalak2 (mn. pîtpalaś) [akc. pîtpalak] (i. m.) — (ornit.) slepi miš (Plecotus auritus, Nyctalus noctula) ◊ pîtpalaśi traĭesk pin pĭeșćire, ḑîua duorm da sara ĭasă șî zbuara să prindă mușć — slepi miševi žive po pećinama, danju spavaju a uveče izlaze i lete da hvataju mušice (Rudna Glava, Crnajka) [Por.] up. iļiļak, potrńiśeLingvistički atlas
S r b i j a
Ključ [Dun.]
◊ piftalak (Korbovo)
◊ pîtpalak (neka kladovska sela)

Padureńi [Pad.]
◊ iļiļak (Plamna, Jabukovac)
◊ plutogarĭ (Plamna)

Poreč [Por.]
◊ pîtpalak (Rudna Glava, Crnajka, Klokočevac, Topolnica)
◊ iļiļak (Tanda)
◊ potlogarĭ (Boljetin)

Gornji Pek [GPek]
◊ pîtlaźan (Leskovo)
◊ iļiļak (Debeli Lug)

Homolje [Hom.]
◊ potlogarĭ (Sige)
◊ liliak (Laznica)

Crna Reka [Crn.]
◊ potlogarĭ (Krivelj, Brestovac, Šarbanovac)
◊ iļiļak (Lubnuca, Topla, Dobro Polje, Osnić)
◊ șokîće uorb (Bučje)

Mlava [Mlava]
◊ potlogarĭ (Ranovac, Kladurovo)
◊ potlagarĭ (Rašanac)

Braničevo [Bran.]
◊ potlogarĭ (Snegotin, Doljašnjica)

Zvižd [Zvizd]
◊ potlogarĭ (Turija, Radenka, Voluja)
◊ putlogarĭ (Neresnica)

Stig [Stig]
◊ îrće kĭuor (Vrbnica)
◊ potlogarĭ (Porodin)

Resava [Res.]
◊ îrće uorb (Jasenovo)
◊ ļiļak (Bobovo)

Morava [Mor.]
◊ bradîăț kĭuor (Vlaška)

R u m u n i j a
◊ pâtpălac (Borloveni Vechi, Almăj) / dr Petrica Zamelca

B u g a r s k a, V i d i n
◊ lililiu (Rabova) / Danail Bricău		Rudna Glava  [Vidi]
45  potrńiśe  potârniche  препелица  potrńiśe (mn. potrńiś) [akc. potrńiśe] (i. ž.) — (ornit.) prepelica (Lat. Coturnix communis) ◊ potrńiśe ĭe pasîrĭe mikă ka golîmbu, nume kunoskut în Arnaglaua șî Țîrnaĭka — prepelica je ptica mala kao golub, ime je poznato u selima Rudna Glava i Crnajka [Por.] ♦ sin. pîtpalakLingvistički atlas
Poreč [Por.]
◊ potrńiśe (Rudna Glava, Crnajka)

Padurenji [Pad.]
◊ potîrńik (Jabukovac)

Gornji Pek [GPek]
◊ pîtpalak (Leskovo)

Mlava [Mlava]
◊ pîtpălak (Ranovac, Kladurovo, Rašanac)

Crna Reka [Crn.]
◊ pîtpălak (Krivelj)
◊ pîtpalak (Slatina, Bor; Šarabanovac)
◊ pitpalak (Lubnica, Osnić, Gamzigrad, Dobro Polje)
◊ gainușă (Brestovac, Bor)

Braničevo [Bran.]
◊ pitpalak (faśe pit-pit!) (Snegotin)

Stig [Stig]
◊ pitpalak (Porodin)

Bugarska, Vidin
◊ prepeliță, pituliče (Rabova)		Rudna Glava  [Vidi]
3274  prokît  latrină  клозет  prokît (mn. prokîće) [akc. prokît] (i. s.) — (zast) nužnik, klozet ◊ prokît ĭe luok unđe uomu sa duśe pintru ĭel — „prokot” je mesto gde čovek ide poradi sebe ♦ sin. ișîtuare, nužńik [Por.] ♦ dij. var. pruokît (Osnić) [Crn.] ♦ dij. var. prokăt (Manastirica) [Mlava] ◊ s-a dus sî sa kaśe în prokît — otišao je da vrši nuždu u klozetu (Vrbica) [Stig] ∞ nužńik(opis) Dămult a fuost: će duś în padure, će prinḑ ku mînă dă tufă, șî će kaś ka uomu, da dă la vrĭamĭa lu Titu: baź nasu într-un kakat, șă-l faś pră lalalt! — Nekad je bilo: odeš u šumu, uhvatiš se rukom za grm pa se isereš kao čovek, a od Titovog vremena: nabiješ nos u jedno govno, pa isereš drugo! (Kaz. Žika Makuljević, Ranovac, zapis: Durlić, 21. VI 2015.) [Mlava] Crnajka  [Vidi]
6010  răbiźală  rebegeală  смрзавање  răbiźală (mn. răbiźaļe) [akc. răbiźală] (i. ž.) — smrzavanje ◊ kînd ĭe ĭarna mare źer, răbiźala rîuluĭ ĭe măĭ ĭuta pista nuapće — kad je zimi veliki mraz, smrzavanje reke je najbrže preko noći [Por.] ∞ răbiźiCrnajka  [Vidi]
6009  răbiźi  rebegi  смрзнути се  răbiźi (ĭuo ma răbiźĭesk, ĭel sa răbiźĭașće) [akc. răbiźi] (gl. p. ref.) — smrznuti se ◊ atîta źer a fuost đi uomu s-a răbiźit păn’ la uos — toliki mraz je bio da se čovek smrznuo do kosti ♦ sin. îngeța [Por.]Crnajka  [Vidi]
6011  răbiźit  rebegit  смрзнут  răbiźit (răbiźită) (mn. răbiźiț, răbiźiće) [akc. răbiźit] (prid.) — smrznut ◊ mult s-a nîkažît, ud șă răbiźit, să aprindă fuok în borđiĭu rîaśe, fara ļiamńe uskaće — mnogo se mučio, mokar i promrzo, da upali vatru u hladnoj sibarr, bez suvih drva ♦ sin. îngețat [Por.] ∞ răbiźi Crnajka  [Vidi]
62  sîpaļigă  săpăligă  мотичица  sîpaļigă (mn. sîpaļiź) [akc. sîpaļigă] (i. ž.) — 1. (pej.) loše izrađena motika, nepodesna za rad [Rudna Glava] 2. posebna vrsta motike, za rad u bašti [Crnajka] 3. (ret.) (demin.) mala motika, motičica [Por.] ♦ dij. var sapaļigă ◊ sapaļigă ĭe sapă mikă, îngustă, đi sapat la śapă — to je motičica sa uskim sečivom za okopavanje luka (Osnić) [Crn.] ∞ sapaRudna Glava  [Vidi]
4794  skrĭame  screme  стењати  skrĭame (ĭuo ma skrem, ĭel sa skrĭame) [akc. skrĭame] (gl. ref.) — stenjati, naprezati se ◊ s-a zaprit grĭeu, șî kînd sa duśe pintru ĭel, sa skrĭame, saraku, đi sa zgîndîră ișîtuarĭa întrĭagă — ima težak zatvor, i kad ide radi sebe, stenje, siroma, da se trese ceo klozet [Por.]Crnajka  [Vidi]
4818  slańină  slănină  сланина  slańină (mn. slańiń) [akc. slańină] (i. ž.) — slanina, potkožna masnoća na životinjskom telu ◊ puorśi đi bătrîńață kînd s-a-ngrașat vrodată, avut pĭeśină multă, da slańină puțînă — starinske svinje koje su se nekada tovile, imale su samo krtinu, a slanine malo ◊ slańină uskată — sušena slanina ◊ slańină afumată — dimljena slanina ◊ slańină pîržîtă — pržena slanina ♦ var. slaină (Crnajka, Tanda) [Por.] ♦ dij. sin. kļisă [Buf.]Rudna Glava  [Vidi]
3863  soće  sotea  ђаво  soće (mn. suoć) [akc. soće] (i. s.) — (demon.) đavo, nečastivi ◊ soća ĭe draku, uśigăl tamîĭa — soća je đavo, spalio ga tamjan ◊ kît ĭe fata-ĭa đe urîtă, ńiś soća n-o ĭa đe muĭare — koliko je ta devojka ružna, ni đavo je neće uzeti za ženu (Tanda) ◊ la ĭel nuĭe numa o soće, numa o gramadă đe suoć, futuĭ în źanunkîe — kod njega nije samo jedan đavo, nego gomila đavola, ’bem ih u koleno (Crnajka) ♦ var. suoće ♦ sin. drak, ńikruśat, naĭbă [Por.]Tanda  [Vidi]
3297  stîrk  stârc  рода  stîrk (mn. stîrś) [akc. stîrk] (i. m.) — (ornit.) 1. roda (Ciconia Ciconia) ◊ stîrk ĭe pasîrĭe ku ćiku lung, kare vińe primovara șî sa kuĭbĭaḑă în vîru kuoșuluĭ — roda je ptica sa dugim kljunom, koja dolazi s proleća i gnezdi se na vrhu dimnjaka ♦ dij. var. stîlk (Sige) ♦ dij. sin. barḑă [Crn.] ♦ dij. sin. barză [Kmp.] 2. kobac ◊ a tunat stîrśu în gaiń — ušao kobac u kokoške ♦ sin. uļ (Mosna) [Por.]♦ stîrś — siva čaplja (Crnajka) [Por.]
♦ stîrk (Duboka) [Zvizd], Plavna [Pad.], Rečica [Stig], Medveđica [Hom.]		Rudna Glava  [Vidi]
6130  strîngatuare  strângătoare  стега  strîngatuare (mn. strîngatuorĭ) [akc. strîngatuare] (i. ž.) — (tehn.) stega ◊ strîngatuarĭa ĭe alatu tișlerĭesk — stega je stolarski alat ◊ în strîngatuare s-a strîng blańiļi înžgĭebuiće șî tutkaļiće, sî sa aduńe întru-una, șî sî sa înțăpeńaskă — u stegi se stežu tutkalisane i užljebljene daske, da se spoje u jednu, i učvrste ◊ blăńiļi sa adună șî s-a strîng în strîngatuarĭe kînd tișleru faśe blăń đi astaļe, kare trăbe să fiĭe larź, da așa nu puot sî sa skuată đin un tutuk — daske se spajaju i stežu u stegi kada stolar pravu daske za stolove, koje moraju biti široke, a takve se ne mogu izrezati iz jednog trupca [Por.] ∞ strînźaCrnajka  [Vidi]
6288  stutai  încita  пујдати  stutai (ĭuo stutîĭ, ĭel stutîĭe) [akc. stutai] (gl. p. ref.) — (o psima) pujdati, huškati ◊ kînd kîńi trăbe să sară pi lupĭ, da nus, puaćefi, vićaž, păkurarĭu iĭ stutîĭe ku „a, totoa! țîńel, totoa!” — kad psi treba da skoče na vuka, a nisu, možebiti, hrabri, čobanin ih pujda sa „ha, totoa! drž ga, tooa!” [Por.]Crnajka  [Vidi]
72  Șovarna  șovârna  Шоварна  Șovarna [akc. Șovarna] (i. ž.) — (top.) (hidr.) Šovarna, potok na međi Crnajke i Tande u Gornjem Poreču, desna pritoka Crnajke; nađeni tragovi rudarstva iz prve polovine XVIII veka ◊ la Șovarna a fuost ńiskaĭ rudńiśe đi bătrîńață — na Šovarni su u davnini bili neki stari rudnici [Por.] Crnajka  [Vidi]
3322  șuop  nătang ?  глуп  șuop (șuapă) (mn. șuopĭ, șuape) [akc. șuop] (prid.) — (o razumu) glup, priglup; tup, koji teško shvata; tvrdoglav; šašav ◊ sa faśe șuop, sî ginđaskă lumĭa kî n-a șćut śe faśe — pravi se glup, da misle ljudi da nije znao šta radi (Rudna Glava) ◊ nu ći faśa șuop, kă će șćiu bińe — ne pravi se glup, jer te dobro znam ◊ o muĭare șuapă, đe o sută đi uorĭ să-ĭ spuń, nu măĭ ĭa la kap — glupa žena, sto puta da joj kažeš, neće shvatiti (Crnajka) ◊ șuop ĭe uom tare đe kap kare n-askultă đe ńima — „šop” je tvrdoglav čovek koji ne sluša nikoga (Tanda) [Por.] ◊ șuop ĭe uom tare đe kap — „šop” je tvrdoglav čovek (Krivelj) ◊ șuop ĭe uom pruost la kap — „šop” je priglup čovek (Osnić) [Crn.] ♦ dij. var. șop ◊ șop la noĭ pe sîrbĭeșťe ar fi „șașăv” — „šop” bi kod nas na srpskom značilo „šašav” (Radujevac) [Kmp.](kom.) În Omuoļ, Mlaua, Zvižd șî-n alalće părț rumîńeșć, vuorba nuĭe kunoskută. — U Homolju, Mlavi, Zviždu i na drugim vlaškim stranama, reč nije poznata. (Zapis: Durlič, avgusta 2015.) Rudna Glava  [Vidi]
3556  śupi  ciupi  штипати  śupi (ĭuo śup, ĭel śupe) [akc. śupi] (gl. p. ref.) — štipati, čupati; zagristi, načeti ◊ a śupito đin glumă, da ĭa sa plînźe kî-ĭ s-a fakut vînațală — štipao je u šali, a ona plače jer joj se napravila modrica ◊ nu ma śupi, kă ći spun la muma — nemoj me štipati, jer ću reći majci ◊ nu śupi puama dakă n-aĭ đe gînd s-o manĭnś — nemoj zagristi voćku, ako ne misliš da je pojedeš [Por.]Crnajka  [Vidi]
3557  śupit  ciupit  штипнут  śupit (śupită) (mn. śupiț, śupiće) [akc. śupit] (prid.) — štipnut, uštinut; načet ◊ pîńa śupită nu sa puńe pi masă — načet hleb ne stavlja se na sofru [Por.] ∞ śupiCrnajka  [Vidi]
226  tîvaļiș  tăvaliș ?  вучни трап  tîvaļiș2 (mn. tîvaļișă) [akc. tîvaļiș] (i. m.) — vučni trap ◊ ku tîvaļișu sa trag tutuśi aĭ lunź đin padure — sa vučnim trapom izvlače se dugački trupci iz šume [Por.] ∞ tîvaļi (opis) Tîvaļișu ĭe fakut ka drikol đi kar đi nainće, ama mult măĭ mik; avut doa roćiț pi o uosîĭe, ku tînžală șî ku žugu đin žugat vićiļi. Drikola s-a bagat supt vîru lu tutuk, la rîđikat kîta đi la pomînt, să nu atîrńe pin rîdaśiń, or pin petruańe, șî tutuku s-a skuos maĭ ļesńe đin padure. — To je naprava nalik na prednji kolski trap, ali mnogo manji; imao je dva točkića na jednoj osovini, sa rudom i jarmom u koji se prezala stoka. Trap se podmetao pod vrh trupca i dizao ga malo iznad zemlje, tako da vrh nije zapinjao o korenje ili kamenje, i trupac se lakše izvlačio iz šume. (Crnajka, zapis: J. Trifunović, 2011) [Por.]Crnajka  [Vidi]
4919  trĭakît  treacăt  пролаз  trĭakît (mn. trĭakîće) [akc. trĭakît] (i. s.) — (ret.) prolaz, put ◊ trĭakît ĭe luok pi unđe trĭeśem đes, kînd ńe duśem vrunđiva — prolaz je mesto kojim često prolazimo kad negde idemo ◊ sa miră kum ĭo nu șću kî ĭe muara batrînă în borugă, da ĭuo-ĭ spun kă nu șću đi śe nu mi trĭakîtu pĭ-a kolo — čudi se kako ja ne znam da je stara vodenica u potoku, a ja mu kažem da ne znam jer mi tamo nije put [Por.] ∞ treśaCrnajka  [Vidi]
5655  vinariță  vinariță  винска мушица  vinariță (mn. vinariț) [akc. vinariță] (i. ž.) — (ent.) vinarica, vinska mušica (Drosophila melanogaster) ◊ vînarița ĭe muskă mikă kare vińe la vin, or la tot śi ĭe akru — vinska mušica je sitna muva koja dolazi na vino, ili na sve što je kiselo [Por.] ∞ muskăCrnajka  [Vidi]
3642  vĭeḑur  viezure  јазавац  vĭeḑur (mn. vĭeḑurĭ) [akc. vĭeḑur] (i. m.) — (zool.) jazavac (Meles meles) ◊ vĭeḑuru ĭe žuavină sîrbaćikă kare traĭașće la munće, pitulat în viḑurină kare sîngur o sapă supt pomînt — jazavac je divlja životinja koja živi u planini, skrivena u jazbini koju sam kopa pod zemljom ◊ vĭeḑuru duarme pista ĭarnă ka guđe ursu — jazavac prespava zimu kao i medved ◊ vînatuori măĭ mult prind vĭeḑuru pintru untura luĭ, kare ĭe tare miļemn đi mulće buaļe grĭaļe — lovci hvataju jazavca najviše zbog njegove masti, koja je lek za mnoge teške bolesti ◊ vînatuori au kopuoĭ adîns fakuț đi prins la vĭeḑurĭ — lovci imaju kerove naročito odnegovane za hvatanje jazavaca ◊ vînatuori măĭ đes skuot vĭeḑuru đin viḑurină ku fumu — lovci najčešće isteruju jazavca iz jazbine dimom [Por.] Crnajka  [Vidi]
5348  zafla  zafla  наћи  zafla (ĭuo zaflu, ĭel zaflă) [akc. zafla] (gl. p. ref.) — (folk.) naći, pronaći, otkriti ◊ apsanźiu mi-l zafla, ăl luva șă-l înkiđa — apsandžija mi ga nađe, uhvati ga i zatvori ♦ sin. gasî [Por.] ∞ aflaCrnajka  [Vidi]
3296  žordaļiĭe  zărzălie  кајсија (плод)  žordaļiĭe (mn. žordaļiĭ) [akc. žordaļiĭe] (i. ž.) — (bot.) kajsija (plod) ◊ žordaļiĭa ĭe puamă dulśe, ku kuaža galbină șî ńaćidă — kajsija je slatko voće, sa žutom i glatkom korom ♦ var. zorzoļiĭe (Tanda, Crnajka) [Por.] dij. var. zărzăļiĭe (Topla) [Crn.] ∞ žordaļiu♦ žordaļiĭe (Rudna Glava, Klokočevac) [Por.]
♦ žorđiļiĭe (Rečica) [Stig]
♦ zorzoļiĭe (Tanda) [Por.]
♦ zărzăļiĭe (Topla) [Crn.]		Rudna Glava  [Vidi]
3295  žordaļiu  zărzălui  кајсија (дрво)  žordaļiu (mn. žordaļiĭ) [akc. žordaļiu] (i. m.) — (bot.) kajsija (drvo), (Prunus armeniaca) ◊ žordaļiu ĭe puom mik, ku fluorĭ albe șî puamă galbină — kajsija je niska voćka sa belim cvetom i žutim plodom ◊ žordaļiu ĭe puom kare la nuoĭ sa pĭarđe mirekuț, sa măĭ gasîașće unđe-unđe, al tuot măĭ rar — kajsija je voćka koja se kod nas polako gubi, još se može naći tu i tamo, ali sve ređe ♦ var. zorzoļiu (Tanda) [Por.] ♦ dij. var. zărzaļiu (Novi Sip) [Dun.] ♦ dij. var. zărzăļiu (Topla) [Crn.]♦ žordaļiu (Rudna Glava, Klokočevac) [Por.], Jasikovo [GPek]
♦ zorzoļiu (Tanda, Crnajka) [Por.]
♦ zărzăļiu (Topla, Luka) [Crn.] 		Rudna Glava  [Vidi]
2362  źeĭśt  deget  прст  źeĭśt (mn. źeĭśće) [akc. źeĭśt] (i. s.) — (anat.) prst, deo šake ◊ uomu are śinś źeĭśće la o mînă — čovek ima pet prstiju na jednoj ruci ◊ fi mĭarńik, să nu-ț frîng źeĭśćiļi — budi miran, da ti ne polomim prste ◊ tuot źeĭśtu la mînă are numiļi luĭ — svaki prst na ruci ima svoje ime [Por.](izr.) Iĭ daĭ źeĭśto-l mik, da ĭel kată mîna tuată! — Daš mu mali prst, a on traži celu ruku! (U Gornjem Poreču, zapis: Durlić, druga pol. XX veka). [Por.]

Varijante
♦ źeĭśt (mn. źeĭśće) (Vlaška) [Mor.], (Tanda) [Por.]
♦ źeĭt (mn. źeĭće) (Crnajka) [Por.], (Plavna) [Pad.]
♦ źaźit, (mn. źaźiće) (Topla, Luka, Bučje) [Crn.], (Rudna GLava, deo: Beli Izvor)
♦ đeșt (mn. đeșće) (Prahovo, M. Kamenica) [Kmp.]
♦ đeĭśt (mn. đeĭśće) (Isakovo)
♦ đeđit (mn. ?) (Medveđica) [Hom.]
♦ đađit (mn. đađiće) (Subotica) [Res.], (mn. đađiśe, Češljeva Bara) [Bran.]		Rudna Glava  [Vidi]

Lista kazivača iz mesta: Crnajka


Id
Ime
Prezime
Nadimak
Godište
Zanimanje
Selo
Oblast
Telefon
21  Jelenko  Trifunović      preduzetnik  Crnajka  Porečka Reka    
26  Viktorija  Paunović        Crnajka  Porečka Reka    
27  Zoran  Ilić        Crnajka  Porečka Reka    
28  Goran  Prvulović      vet. tehničar  Crnajka  Porečka Reka    
... NASTAVAK PRETRAGE PO OBLASTIMA USMENE KNJIŽEVNOSTI ?
 

aa
  
ăă
  
bb
  
țț
  
čč
  
ćć
  
dd
  
ḑḑ
  
ğğ
  
đđ
  
ďď
  
ee
  
ff
  
gg
  
hh
  
ii
  
îî
  
ĭĭ
  
kk
  
ll
  
ļļ
  
mm
  
nn
  
ńń
  
oo
  
pp
  
rr
  
ss
  
şş
  
śś
  
tt
  
ťť
  
uu
  
vv
  
zz
  
žž
  
źź