VAJUGA (S43 st.), pogranično (ka Rumuniji) ratarsko-stočarsko (9,6% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, pored (46 m) desne obale Dunava, s obe strane lokalnog asfaltnog pupa ka Milutinovcu i Korbovu, 15 km južno od Kladova. Površina atara iznosi 2.293 ha. Obuhvata dva fizionomska dela: Vajugu i Ungurjane. U vreme izgradnje HE "Đerdal", 80-ih god. XX v. potopljen je deo naselja (170 kuća), za koje je obezbeđena nova lokacija, i 5 vodenica potočara, od koje su dve bile u pogonu. Ubraja se u stara naselja. Pominje se u turskom popisu 1530/31. (5-10 domaćinstava) pod imenom Baluga, zajedno sa selom Jakomir, zatim u popisu harača 1740/41. (72 žitelja): katastarskom popisu 1741. (23 žitelja): 1924. (145 domova i 685 žitelja) i kasnije. St. je pravoslavno (slavi Petkovicu, Sv. Arhanđela, Sv. Nikolu i dr.; zavetina Spasovdan), a nacionalno se izjašnjava kao srpsko, vlaško, crnogorsko i dr. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,3 (1961) do 1,3 (1991). Pravoslavni hram Sv. arhangela Mihaila izgrađen je 1984. god. U centru sela nalazi se zavetni krst Spasovdan, a u starom centru - Majdanu, spomenik ratnicima. Vodosnabdevanje je kolektivno (80% domaćinstava) i individualno (bušeni i kopani bunari i dr.). Ima četvororazrednu OŠ (1999/2000. - 28 učenika), dom kulture, sportske terene, zdravstvenu ambulantu, poštu, mlekarsku zadrugu, dve prodavnice mešovitom robom i dr. Od 60-ih god. XX v. veliki broj meštana odlazi na privremeni rad u zapadnoevropske zemlje.
• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Vajuga
|
