| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
RESAVICA (selo) (218 st.), stočarsko (24,8% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog (drumskog) tipa, na (260 m) obalama (veći deo na levoj) Resavice, leve pritoke Resave, s obe strane železničke pruge i asfaltnog puta ka Despotovcu, 10 km JI od Despotovca. Površina atara iznosi 594 ha. Deli se na grupe rodovskih kuća (Jovuću, Raškovići, Peričići i dr.). Pripada starim srpskim naseljima nepoznate starosti. Prvobitno naselje - Dutovo, bilo je naseljeno Srbima, koji su se iselili, po predanju, u susedni Popovnjak. Kasnije, najverovatnije tokom poslednje decenije XVIII v., doseljavaju se Vlasi. Po oslobođenju od Turaka ima 61 kuću i 305 žitelja (1892). Sadašnje st. je pravoslavno (slavi Sv. Stefana, Sv. Jovana, Petkovicu, Sv. Aranđela, Sv. Nikolu i dr.; litije Sv. Todor), preovlađujuće srpsko i vlaško, doseljeno iz Crne Reke, okolnih sela (Židilje i Beljajka) i dr. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,5 (1961) do 1,5 (1991). Struju dobija 1956, telefonske veze 1984, a vodom se snabdeva preko sopstvenih vodovoda (68,8% domaćinstava), iz kopanih bunara i dr. Ima dom kulture, MK, veterinarsku ambulantu i dr. Proizvodnja kukuruza je tržišna. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Resavica (selo) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA: = vlaško = Vlasi i povlašeni Srbi = mešovito = romska mahala = bajaško (Romi) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Broj pogleda : 1183 |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||