| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
MAČEVAC (355 st.), ratarsko-stočarsko (44,8% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog (drumskog) tipa, na (135 m) dolinskim stranama Kapetanovog potoka, desne pritoke Velike Morave, s obe strane lokalnog puta prema susednoj Vojsci, 22 km JI od Svilajnca. Površina atara iznosi 699 ha, a naselja 80 ha. Objedinjuje vnše grupa srodničkih kuća (Čučukovići, Pavlovići, Trajilovići i dr.). Prvobitno selo nalazilo se na lokalitetu Stari Mačevac, odakle je premešteno na današnju lokaciju. Izvesno je da postoji tokom turske vladavnne. God. 1921. kada predstavlja sedište Mačevačke opštine, broji 66 domova i 307 žitelja. St. je srpsko (slavi Malu Gospojinu, Petkovicu, Sv. Aranđela, Sv. Nikolu i dr.; seoska slava Beli četvrtak), starinačko (manjim delom) i doseljeno iz okoline Tetova, Erdelja i dr. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,5 (1961) do 1,1 (1991). Električnu energiju dobija 50-ih god. XX v., a vodom se snabdeva preko sopstvenih vodovoda (53,4% domaćinstava), iz kopanih bunara (44,3%) i dr. Ima četvororazrednu OŠ (odeljenje škole iz Vojske). • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Mačevac |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA: = vlaško = Vlasi i povlašeni Srbi = mešovito = romska mahala = bajaško (Romi) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
x u rubrikama popisa iz 2011. godine o značava mesta u kojima je broj popisanih lica bio manji od 3 (Strategija, p. 19) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Broj pogleda : 672 |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||