|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Busurĭan • (m. pl.) Busureń • (f. sg.) Busurĭană • (f. pl.) Busureńe • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
BUSUR (1.704 CT.), ratarsko (64,6% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, na (218 m) stranama gornjeg toka Busura (27 km), leve pritoke Mlave, 25 km JZ od Petrovca. Površina atara iznosi 1.873 ha. U ataru su 60-ih god. XX v. formirana dva manja veštačka jezera - Korenica (12 ha) i Busursko (6,5 ha). Naziv sela potiče od rečne vode, koja je u vreme velikih kiša bučila. Podeljen je na dve "male": Gornju i Donju. U selu se nalazi više izvora (Baculjev kladenac, kladenci kod škole, kod Gičilja potoka, kod Ciganskog potoka, na Stančilo brdu i izvor Babin Potok). Tragovi ranije naseljenosti otkriveni su u polju pored Koreničke reke (rimski novac, prstenje, tugle i dr.) i u Crvenjačkom polju ("jelinsko" groblje sa kamenim pločama bez natpisa). U ataru se 1467. nalazilo selo Vrbe u kome su živeli isključivo vojnici. Po predanju, B. je ranije bio na Palilulama i nosio naziv Čestobrodica (Čisto Brodice), odakle je zbog čestih poplava (od 1910) početkom XX v. premešten na (viši teren) današnju lokaciju. Pominje se 1820, kada broji 65 kuća (1861. - 128 kuća, 1928. - 310 kuća i 1.400 žiteljaitd.). St. je vlaško (slavi Sv. Jovana, Petkovicu, Sv. Nikolu, Miholjdan, Sv. Alimpija, Sv. Aranđela, Veliku n Malu Gospojinu, Mitrovdan i dr.; zavetina Trojice; vašari Đurđevdan, Trojice i Sv. Pantelejmon), doseljeno uglavnom iz Crne Reke, Timočke krajine i Resave. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,3 (1961) do 1 (1991). Struju dobija 1963, asfaltni put 1979, a telefonske veze 1987. god. Ima četvororazrednu OŠ (počela sa radom krajem XIX v.), dom kulture, spomenik borcima palim u I i II svetskom ratu (podignut 1981), zdravstvenu ambulantu, zemljoradničku zadrugu i dva kamenoloma. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Busur |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 835 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||