| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(m. sg.) Mînastirĭan • (m. pl.) Mînastirĭeń • (f. sg.) Mînastirĭană • (f. pl.) Mînastirĭańe • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
MANASTIRICA (1.122 st.), ratarsko-stočarsko (64,9% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (166 m) obalama (veći deo na desnoj) Bobreške reke, desne pritoke Vitovnice, 25 km SI od Petrovca. Površina atara iznosi 2.585 ha. Naziv, po predanju, vodi poreklo od razvalina starog manastira (crkve) koji se nalazio pored sela. Obuhvata pet fizionomskih delova: Bubanj, Čaši, Čeret, Face i Manastiricu selo. Ostaci starina su značajni. Na lokalitetu Kraku Sekurel registrovani su (1934) arheološki ostaci iz rimskog perioda (cigle i dr.), a na Sipanici su nađene (1956) bronzane i gvozdene narukvice (datovano: halštat C). U pisanim izvorima 1718. u ataru (na ušću Bobreške reke u Vitovnicu) zabeleženo je "pusto mesto" pod nazivom Divljačka, što je nekadašnje selište. M. se pominje 1820, kada broji 54 kuće (1859. - 142 kuće, 1910. - 1.456 žitelja, 1928. - 670 domova i 2.002 žitelja itd.). St. je vlaško (slavi Sv. Jovana, Veliku Gospojinu, Petkovicu, Đurđevdan, Đurđic i Ivanjdan; zavetine Male Trojice i Sv. Pantelej). Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,5 (1961) do 1,3 (1991). Električnu energiju dobija 1963, asfaltni put 1991, a telefonske veze 1993. god. Ima četvororazrednu OŠ (počela sa radom 1866), dom kulture (1949), KUD "Vujica Milojević", zdravstvenu ambulantu, lokalnu pijacu (pazarni dan - nedelja) i dr. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Manastirica (Mlava) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA: = vlaško = Vlasi i povlašeni Srbi = mešovito = romska mahala = bajaško (Romi) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Broj pogleda : 676 |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||