|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Ļidovĭan • (m. pl.) Ļidovĭeń • (f. sg.) Ļidovĭană • (f. pl.) Ļidovĭeńe • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ALJUDOVO (257 st.), ratarsko-stočarsko (59,9% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (140 m) dolinskim stranama Vitovnice, desne pritoke Mlave, između Bubnja (293 m), Zepca (268 m) i Aljudovog brda (220 m), 13 km JI od Malog Crnića. Površina atara iznosi 399 ha. Po predanju, ime potiče od ličnog imena - Alija, turskog spahije. Navodi se i pod nazivima Alijin Do i Aljin Do. Rekom je podeljeno na dva fizionomska dela, od kojih je veći deo na desnoj strani. Selu pripadaju i "bačije" - sezonska stočarska naselja, na Bubnju. U ataru na lokalitetu Kosta lu njistru pronađena je ostava metalnih predmeta iz ranog gvozdenog doba, a na mestima Bubanj, Zebac, Martinov potok i Novakov potok, utvrđena su plitko locirana ležišta rude gvožđa (limonit i hematit) i tragovi antičkog rudarenja. Na mestu Drmsko groblje nalazi se nekropola i srednjovekovno naselje, nazvano po velikašu Drmanu, koji je vladao ovim prostorima krajem XIIII v. Pominje se u Braničevskom defteru 1467, a 1892. broji 80 poreskih glava (1921. je zaselak sa 68 domova i 321 žiteljom). St. je pravoslavno (slavi Sv. Nikolu, Sv. Joeana, Sv. Dimitrija i dr.; seoska slava Trojice), po predanju, doseljeno iz Banata i Vlaške, srpsko (75%), a ima Vlaha i Rumuna. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,6 (1961) do 1,1 (1991). Struju dobija 1954, a vodom se snabdeva iz kopanih bunara (80,6% domaćinstava) i preko sopstvenih vodovoda. Ima četvororazrednu OŠ. Vodeći proizvodi su kukuruz, strna žita, industrijsko i krmno bilje, a stočarstvo je bazirano na ovčarstvu bačijskog tipa i svinjogojstvu. Mnogi žitelji ("iz svake kuće najmanje po jedan") su na privremenom radu u Austriji i Švajcarskoj. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Aljudovo |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| x u rubrikama popisa iz 2011. godine o značava mesta u kojima je broj popisanih lica bio manji od 3 (Strategija, p. 19) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 734 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||