| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(m. sg.) Dubośkĭan • (m. pl.) Dubośkĭeń • (f. sg.) Dubośkĭană • (f. pl.) Dubośkĭeańe • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
DUBOČKA (918 st.), ratarsko (52,4% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (176 m) pobrđu i stranama dva bezimena potoka, izvorišna kraka Dubočkog potoka, desne pritoke Mlave, 11 km SZ od Petrovca. Površina atara iznosi 1.269 ha. Obuhvata pet fizionomskih celina: Belu vodu, Boljetin, Dubočku selo, Mlavu i Turski potok. Krajem XIV v. pominje se pod imenom Dub, 1467. kao Duboka (13 kuća) i kasnije pod današnjim nazivom (1820. - 67 kuća, 1921. - 253 doma i 1.048 žitelja itd.). St. je vlaško (slavi Sv. Aranđela, Petkovicu, Sv. Nikolu, Veliku Gospojinu, Cv. Lazara, Sv. Tomu, Sv. Jovana i dr.; zavetina Đurđevdan), starosedelačko i doseljeno iz Banata, Crne Reke, Morave (Jasenovo i Porodin), Timočke krajine, Resave (Bobovo) i okolnih sela (Knežica i Manastirica). Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,7 (1961) do 1,2 (1991). Električno osvetljenje dobija 1961, asfaltni put 1983, telefonske veze 1992, a vodom se snabdeva iz kopanih bunara i sa izvora (Fontenj La Ignjatonji, Kaćešće kladenac, Molarešće kladenac, Markonji kladenac, Kladenac u Potoku, Butuarka - Bučura u Crnom polju i Tobolar). Ima četvororazrednu OŠ (osnovana 1867), dom kulture u izgradnji (od 1995) i dr. U ataru su utvrđene rezerve lignita. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Dubočka |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA: = vlaško = Vlasi i povlašeni Srbi = mešovito = romska mahala = bajaško (Romi) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Broj pogleda : 695 |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||