|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Orļevĭan • (m. pl.) Orļevĭeń • (f. sg.) Orļevĭană • (f. pl.) Orļevĭeńe • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
ORLJEVO (546 st.), ratarsko (49,6% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (124 m) obalama Svinjarevskog potoka i stranama uzvišenja Toporovca, 14 km SZ od Petrovca. Površina atara iznosi 616 ha. Okruglastog je oblika. Objedinjuje dve "male" odvojene putem: Donju i Gornju. Ostaci starije naseljenosti su mnogobrojni (rimske cigle i novac, tragovi puta Via Militaris vidljivi su i danas i dr.). Pominje se 1381. u Ravaničkoj povelji kneza Lazara pod imenom Orljani (Orlane), a pod sadašnjim imenom 1818. (37 kuća) i kasnije (1846. - 54, a 1910. - 143 kuće). Mlavskom kraju administrativno je pripojeno u prvoj polovini XX v. St. je srpsko (slavi Sv. Nikolu, Petkovicu, Sv. Alimpija, Mitrovdan, Đurđic, Sv. Stevana, Sv. Jovana i dr.; zavetina Spasovdan; preslava Sv. Pantelej), starinačko i doseljeno iz Crne Reke (Zlot, Dobro Polje, Lubnica, Šarbanovac, Lukovo i dr.) i Timočke krajine (Jasikovo). Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,7 (1961) do 1,3 (1991). Električno osvetljenje dobija 1959, asfaltni put 1987, telefonske veze 1992, avodom se snabdevaiz kopanih bunara i sa izvora (Baculjev kladenac u selu i južno od sela slabiji izvor Vrkan). Ima četvororazrednu OŠ, dom kulture, zgradu stare mehane (spomenik kulture) porodice Životić u centru sela iz XIX v. i dr. Poznato je po savremenom pečalbarstvu, privremenom radu meštana u zapadnoevropskim zemljama. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Orljevo |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| x u rubrikama popisa iz 2011. godine o značava mesta u kojima je broj popisanih lica bio manji od 3 (Strategija, p. 19) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 954 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||