| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
KOČETIN (611 st.), ratarsko-stočarsko i voćarsko (61,4% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, na desnoj dolinskoj strani Čokordina, leve pritoke Mlave, u podnožju Đule (266 m) i zoni raskrsnice lokalnih puteva ka Brzohodama, Velikom Popovcu i Bošnjaku (opština Petrovac), 12,5 km SI od Žabara. Površina atara iznosi 688 ha. Prostorno se razvija u visinskoj zoni 120-200 m. Deli se na "male" sa rodovskim imenima: Matarengarsku, Dulkansku, Krajinsku i dr. Na Langerovoj karti početkom XVIII v. označen je nazivom Koczatino. Spada u mlada naselja (1819. - 26, a 1928. - 131 kuća). Nakon oslobođenja od Turaka broji 110 poreskih glava (1892). St. je srpsko - 98% (slavi Sv. Jovana Krstitelja, Sv. Iliju, Sv. Paraskevu, Đurđic i dr.; zavetine Prenos moštiju Sv. Nikole i Trojice), doseljeno početkom XIX v. i kasnije iz okolnih naselja (Majur i dr.), okoline Zaječara, Negotinske krajine, Erdelja i dr., a ima i ostalih etničkih pripadnika (Crnogorci, Vlasi i dr.). Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,4 (1961) do 1 (1991). Telefonske veze dobija 1996, a vodom se snabdeva preko sopstvenih vodovoda (51,1% domaćinstava) i iz kopanih bunara (48,9%). Ima četvororazrednu OŠ, MZ i dr. Meštani su poznati kao savremeni pečalbari (privremeni rad u inostranstvu - Austriji, Francuskoj i Nemačkoj). • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Kočetin |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA: = vlaško = Vlasi i povlašeni Srbi = mešovito = romska mahala = bajaško (Romi) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Broj pogleda : 664 |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||