| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(m. sg.) Mirevĭan • (m. pl.) Mirevĭeń • (f. sg.) Mirevĭană • (f. pl.) Mirevĭeńe • Zapadni Vlasi • Ungurjani • Narečje: banatsko | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
MIRIJEVO (S74 st.), ratarsko-stočarsko i voćarsko (47,1% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, na (160-215 m) levoj dolinskoj strani Velikog potoka, leve pritoke Čokordina, s obe strane lokalnog puta ka Aleksandrovcu, 16 km SI od Žabara. Površina atara iznosi 1.140 ha. Fizionomski obuhvata tri "male": Ovostranu, Onostranu i, od njih odvojenu mahalu, Pribić (pominje se kao samostalno naselje 1822). Ubraja se stara srpska naselja. Pod nazivom Mirjevo pominje se 1467. (8 kuća) u popisu pokrajine Braničevo. Posle oslobođenja od Turaka broji 221 poresku glavu (1892). St. je srpsko - 93,6% (slavi Sv. Alimpija, Petkovicu, Mitrovdan, Đurđic i dr.; zavetina Prenos moštiju sv. Nikole), starinačko i doseljeno početkom XIX v. iz Crne Reke, Erdelja i okoline Požarevca, a ima i ostalih etničkih pripadnika (Vlasi, Makedonci, Rumuni i dr.). Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,6 (1961) do 1,4 (1991). Telefonski saobraćaj dobija 1996, a vodom se većinom snabdeva iz kopanih bunara (67,1% domaćinstava) i preko sopstvenih vodovoda (26,7%). Ima četvororazrednu OŠ, MZ i dr. Meštani su poznati po savremenom pečalbarstvu (privremeni rad u inostranstvu - Austriji i Nemačkoj). • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Mirijevo |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA: = vlaško = Vlasi i povlašeni Srbi = mešovito = romska mahala = bajaško (Romi) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Broj pogleda : 737 |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||