|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Mustapiśan • (m. pl.) Mustapiśeń • (f. sg.) Mustapiśană • (f. pl.) Mustapiśeańe • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
MUSTAPIĆ (1.319 st.), ratarsko-stočarsko (41,2% agrarnog st.) seosko naselјe razbijenog tipa, na (180 m) levoj dolinskoj strani Peka (1 km od vodotoka) i dolinskim stranama njegove leve pritoke Mustapićkog potoka, u severnom podnožju Homolјskih planina (940 m), s obe strane (veći deo na desnoj) magistralnog puta i železničke pruge Požarevac-Zaječar, 16 km SZ od Kučeva. Površina atara iznosi 2.255 ha. Po predanju, naziv potiče od prezimena davnašnjeg meštanina - Mustapić. Novija ruralna izgradnja usmerena je ka pomenutom putu. Spada u stara naselјa. Raselјen u vreme turske okupacije tokom XVII v., potom obnovlјen, pa ponovo raselјen tokom austrijske okupacije (1721. god. je raselјen, a par god. kasnije je ponovo naselјen). Pominje se 1725. god. u austrijskim spisima pod nazivom Musatpiti (1733. - 26 domova, 1818.-87 kuća, 1840. - 140 kuća, 1868. - 186 kuća itd.). St. je pravoslavno (slavi Sv. Lazara. Sv. Iliju, Malu Gospojinu, Petkovicu, Mitrovdan, Sv. Aranđela i Sv. Nikolu; seoska slava Žoj verđe ili Zeleni četvrtak), doselјeno iz Erdelјa i Banata (Rumunija) u XVIII v., u XIX v. iz okolnih zviških (vlaških) cela, JI Srbije (Srbi iz okoline Vlasotinca i Vranja, od koje se većina vremenom rumunizovala), a nacionalno se deklariše kao srpsko (većinom) i vlaško. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu 0,6 (1961) do 1,1 (1991). Vodom se snabdeva (loš kvalitet vode za iiće uticao je pojavu bubrežne bolesti netritis) uglavnom preko sopstvsnih vodovoda (75,2% domaćinstava) i iz kopanih bunara (22,8%), električnu energiju dobija 70-ih, a telefonski saobraćaj 90-ih god. XX v. Ima četvororazrednu OŠ, MK, otkupnu stanicu za žitarice i dr. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Mustapić |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| x u rubrikama popisa iz 2011. godine o značava mesta u kojima je broj popisanih lica bio manji od 3 (Strategija, p. 19) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 796 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||