|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
SENA (354 st.), stočarsko-ratarsko (19,5% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, između Braničeva i Zvižda, na (140-380 m) dolinskim stranama (veći deo na levoj) Peka i njegovih pritoka Velike reke i Glodarca, u SZ podnožju Homoljskih planina (940 m), pored magistralnog puta i železničke pruge Požarevac-Zaječar, 11 km SZ od Kučeva. Površina atara iznosi 1.209 ha. Podeljena je na dva zaseoka (Ćetaći i Smiljana. Nastala je na mestu sa značajnim tragovima ranije naseljenosti (nedovoljno istražen arheološki lokalitet na Bukovoj glavi, u Ćetaćima, sa tragovima kule osmatračnice iz kasnog antičkog perioda; pronađeni ostaci topionice olova iz IV v. i dr.). Pominje se 1381. u povelji kneza Lazara. Tokom turske najezde st. se iselilo u Banat, a uspostavljanjem austrijske vlasti (1718-1738), se vraća u zavičaj sa novim doseljenicima (Vlasima). Doseljavanje znatan obim ima i posle I i II srpskog ustanka (1818. - 28, 1840. - 36, 1868. - 43 kuće itd.). St. je pravoslavno (slavi Sv. Trifuna, Petkovicu, Đurđic, Sv. Aranđela i Sv. Nikolu), doseljeno iz Timočke krajine, Banata i zviških sela, a nacionalno se izjašnjava kao srpsko i vlaško. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,5 (1961) do 1,8 (1991). Vodom se snabdeva iz kopanih bunara, elektrificirana je početkom 70-ih, a telefonske veze dobija početkom 90-ih god. XX v. Ima otkupnu stanicu poljoprivrednih proizvoda. Mnogi meštani su na privremenom radu u inostranstvu. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Sena |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| x u rubrikama popisa iz 2011. godine o značava mesta u kojima je broj popisanih lica bio manji od 3 (Strategija, p. 19) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 672 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||