|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
LJEŠNICA (386 st.), ratarsko-stočarsko (34,7% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, između Braničeva, na SZ, i Zvižda, na JI, na (130-380 m) desnoj dolinskoj strani Peka i dolinskim stranama njegove pritoke Lješnice, u JZ podnožju Rakobarskog visa (690 m), s obe strane puta i železničke pruge Požarevac-Zaječar, 13 km SZ od Kučeva. Površnna atara iznosi 937 ha. Naziv je, po predanju, fitogeografskog porekla - potiče od leskove šume u čijoj blizini je formprano selo. Ostaci (crepulje, staro groblje, deo starog rimskog puta koji se odvajao za Stig i Braničevo i dr.) iz rimskog doba ukazuju da je bila važno vojno utvrđenje između rudnika u Majdanpeku, Kučajni, Železniku i velikih rimskih gradova (Viminacium, Pinguea i Sirrae). Tokom turske okupacije raseljena je u XVI v., pa potom obnovljena, kada se naseljavaju vlaške porodice (potomci starosedelaca) na Selištu (Staro selo) u HVIII v. Pominje se 1725. u austrijskim spisima pod nazivom Lescghnitz. Kasnije (1897), kada pristižu novi doseljenici, premeštena je na novu lokaciju (2 km od Selišta), pored magistralnog puta ka Kučevu (1818. - 22 , 1840. - 40, 1868. - 49 kuća itd.). St. je pravoslavno (slavi Petkovicu, Malu Gospojinu, Sv. Klimentija, Mitrovdan, Sv. Alimpija, Đurđic i Sv. Nikolu), doseljeno u HVIII i XIX v. iz Krivog Vira, Almaša u Banatu i okolnih sela, a nacionalno se izjašnjava kao srpsko (većinom) i vlaško. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,6 (1961) do 1,6 (1991). Vodom se većinom snabdeva preko javnog (58,2% domaćinstava) i sopstvenih vodovoda (25,3%), električnu energiju dobija početkom 70-ih, a telefonske veze početkom 90-ih god. XX v. Ima četvororazrednu OŠ i zdravstvenu ambulantu. Znatan deo meštana je na privremenom radu u inostranstvu. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Lješnica |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| x u rubrikama popisa iz 2011. godine o značava mesta u kojima je broj popisanih lica bio manji od 3 (Strategija, p. 19) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 690 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||