|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Rădînśan • (m. pl.) Rădînśań • (f. sg.) Rădînśankă • (f. pl.) Rădînśanke • Zapadni Vlasi • Ungurjani • Narečje: b | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
RADENKA (1.288 st.), stočarsko-ratarsko (50,7% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, na (340- 520 m) dolinskim stranama Ključate i južnim padinama Kornovskog visa (603 m), 17 km SG1 od Kučeva. Površina atara iznosi 4.507 ha. Po predanju, naziv vodi poreklo od ličnog imena meštanke - Radenke. U višim delovima atara postoje letnje "stočarske kolibe" - "kotuni", kao i nekoliko manjih pećina. Obuhvata osam zaselaka (Gornja i Donja Radenka ili Ključata, Ponor, Derezna, Vukosava, Balja i Mala Bešinjone i Pobanje). Do 30-ih god. XX B., kada dobija status posebnog naselja, predstavlja "kotun" (sezonsko stočarsko naselje) Duboke. St. je pravoslavno (slavi Vidovdan, Petkovicu, Mitrovdan i Sv. Nikolu; seoska slava Trojice), doseljeno u XVIII i XIX v. sa Kosova, iz Almaša (Banat), Vlaške (Rumunija) i Timočke krajine, a nacionalno se izjašnjava kao srpsko (većinom) i vlaško. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,3 (1961) do 1,2 (1991). Električnu energiju dobija 80-ih god. XX v. (između dva svetska rata radila je mini TE za potrebe rudarskih bagera kod Neresnice), telefonske veze 1991, a vodom se snabdeva preko sopstvenih vodovoda (47,3% domaćinstava), iz kopanih bunara (19,9%), sa uređenih izvora (14,6%) i dr. Ima dve OŠ - osmorazrednu, u Gornjoj Radenki, i četvororazrednu, u Donjoj Radenki, MK, zdravstvenu i veterinarsku ambulantu, rudnik mrkog uglja (ponovo otvoren 1999) i dr. Znatan broj meštana zaposlen je u Kučevu, Golupcu i Majdanpeku. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Radenka |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| x u rubrikama popisa iz 2011. godine o značava mesta u kojima je broj popisanih lica bio manji od 3 (Strategija, p. 19) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 817 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||