|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Brńiśan • (m. pl.) Brńiśeń • (f. sg.) Brńiśană • (f. pl.) Brńiśeńe • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
BRNJICA (531 st.), stočarsko (10,2% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, u Ćerdapskoj klisuri (100 km): na (70 m) dolinskim stranama Brnjičke reke. u blizini njenog ušća u Dunav. između Čoka Kruši (213 m) i Čoka Mari (273 m), južno od savremenog podunavskog puta Golubac-Donji Milanovac, 12 km istočno od Golupca. Površina atara iznosi 2.525 ha. Objedinjuje tri fizionomske celine: Selo (Brnjicu); Crni vrh i Rakovicu. Krajem XIX i početkom XX v. ima znatnu fizionomsku veličinu (1895. - 70 kuća) i naseljenost (1900. - 384 žitelja). St. je pravoslavno (slavi Đurđevdan, Sv. Iliju, Nikoljdan i dr.; zavetina četvrtak posle Trojice), srpsko, vlaško, rumunsko i dr. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,3 (1961) do 0,9 (1991). Električnu energiju dobija 1953, a vodosnabdevanje je kolektivno (javni vodovod - 85% domaćinstava) i individualno (kopani bunari, sopstveni vodovodi, izvori i dr.). Ima četvororazrednu OŠ i MK. Značajne prihode meštani ostvaruju eksploatacijom šume i ribolovom na Dunavu. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Brnjica |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| x u rubrikama popisa iz 2011. godine o značava mesta u kojima je broj popisanih lica bio manji od 3 (Strategija, p. 19) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 628 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||