|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Vorişćean • (m. pl.) Vorişćeań • (f. sg.) Vorişćeană • (f. pl.) Vorişćeańe • Zapadni Vlasi • Ungurjani • Narečje: banatsko | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
DVORIŠTE (532 st.), stočarsko (43,8% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, na (166 m) dolinskim stranama potoka Ogašu Džbeg, desne pritoke Tumanske reke, u podnožju Stenka (383 m), 4 km južno od Golupca. Površina atara iznosi 1.560 ha. Po predanju, geografsko ime sela se vezuje za dvore srpskog junaka Miloša Obilića, u čijoj blizini je osnovano današnje selo. Povezuje četiri fizionomske celine: Celo (Dvorište), Livez, Malo cerje i Stupanj. U planinskom delu atara nalaze se seoske "bačije", sezonska stočarska naselja - Stenka, Čuka, Crveno brdo, Cerje, Klokočar, Stupanj i Čajiš. U ataru je pronađena jedna bakarna praistorijska sekira (čuva se u požarevačkom Narodnom muzeju). Pominje se u Braničevskom tefteru iz 1467. (14 kuća). Krajem XIX i početkom XX v. ima znatnu veličinu (1895. - 94 kuće) i naseljenost (1900. - 542 žitelja). St. je pravoslavno (slavi Jovanjdan, Sv. Đorđa, Nikoljdan i dr.; zavetine Spasovdan n Petrovdan), srpsko, a ima Vlaha (9,6%) i dr. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,3 (1961) do 1,1 (1991). Oko 4 km južno od sela nalazi semanastir Tumane iz XIV v., sa grobom monaha pustinjaka Zosima Sinajita. Sadašnja manastirska crkva posvećena Sv. arhangelu Mihailu podignuta je 1924. na starim temeljima. Elektrnčno osvetljenje dobija 1953. a vodosnabdevanje je kolekšvno (52.8% domaćinstava) i individualno (kopani bunari - 22,5%. uređeni izvori - 14,6%. sopstveni vodovodi - 9,8% i dr.). • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Dvorište |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| x u rubrikama popisa iz 2011. godine o značava mesta u kojima je broj popisanih lica bio manji od 3 (Strategija, p. 19) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 670 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||