| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(m. sg.) Ramĭan • (m. pl.) Ramĭeń • (f. sg.) Ramĭană • (f. pl.) Ramĭeańe • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
RAM (359 st.), stočarsko (49% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (140 m) desnoj obali Dunava - najzapadnijem i najisturenijem delu Karpata, mestu gde se Dunav postepeno sužava i prelazi u Đerdapsku klisuru (100 km) - u podnožju Gorice (282 m), 23 km SZ od Velikog Gradišta. Predstavlja lokalitet sa najpogodnijom prirodnom vezom između Braničeva i južnog Banata. Površnna atara iznosn 1.205 ha. Nepravilnog je okruglastog oblika. Pored sela formirano je veće vikend-naselje, gde su vlasnici kuća uglavnom Požarevljani i Beograđani. Na mestu današnjeg naselja postojalo je rimsko utvrđenje Lederta, poznato po rimskom caru Trajanu koji je 101. god. ovde prešao Dunav i započeo osvajanje stare Dakije (Rumunija). Na steni iznad toka Dunava nalazi se zavetni rimski natpis posvećen bogu Jupiteru. Prvi pisani pomen o selu datira iz XII v. (tada se zvalo Haram). U to vreme ovdašnju tvrđavu osvaja Jovan Komnin II. Pod imenom Hram (56 kuća) pominje se u Braničevskom tefteru iz 1467, kada je to selo koje čuva granicu između Turske i Ugarske. Tursku tvrđavu podigao je Mehmed II Osvajač u XV veku. U XIX v. R. ima status varošice (1892. - 102 poreske glave. a 1921. - 321 žitelj). St. je srpsko - 98,3% (slavi Sv. Jovana, Đurđevdan, Petkovicu, Mitrovdan, Aranđelovdan, Nikoljdan i dr.). Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,5 (1961) do 1,2 (1991). Pravoslavni hram posvećen Sv. arhangelu Mihailu (nalazi se u srednjovekovnom karavan-saraju) podignut je 1839, a parohijski dom 1935. god. Električno osvetljenje dobija 1953, a vodom se većinom snabdeva preko sopstvenih vodovoda (54,3% domaćinstava) i iz kopanih bunara (43,2%). Ima četvororazrednu OŠ (počela sa radom 1838) i MK. Od ribolova na Dunavu meštani ostvaruju značajne dopunske prihode. Poznat je po savremenom pečalbarstvu (privremeni rad u Austriji, Nemačkoj, Švajcarskoj, Francuskoj, Italiji, Švedskoj i dr.). • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Ram |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA: = vlaško = Vlasi i povlašeni Srbi = mešovito = romska mahala = bajaško (Romi) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Broj pogleda : 678 |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||