REKA (438 st.), stočarsko-ratarsko (48,4% atrarnog st.) seosko naselje zbijenog (drumskog) tipa, na (80- 100 m) levoj dolinskoj strani Reke, desne pritoke Dunava, 2,5 km zapadno od savremenog puta Kladovo- Negotin, 24 km JZ od Kladova. Površina atara iznosi 3.563 ha. Obuhvata dva glavna fizionomska dela: Selo i Salaše, od kojih je drugi nastao u okruženju prvog njegovim raseljavanjem zbog čestih poplava. Od tragova starnna značajni su ostaci kaldrme iz rimskog doba na putu koji se iz Poreča, preko Miroča spuštao dolinom rečice Reke ka Dunavu. Na Langerovoj karti prvih decenija HUŠ v. ubeleženo je mesto Pototschat ili Potočac, na kome je danas naselje. Sredinom XIX v. (33 kuće i 135 žitelja) čini jednu opštinu sa Brzom Palankom. St. je pravoslavno (slavi Sv. Alimpija, Sv. Arhanđela i dr.; zavetina Spasovdan), a nacionalno se izjašnjava uglavnom kao srpsko. Indeks demografskog starenja (i$) kreće se u rasponu od 0g3 (1961) do 1 (1991). Vodom se snabdeva iz kopanih bunara (51,3% domaćinstava), sa uređenih izvora, preko sopstvenih vodovoda i dr. Ima dve četvororazredne OŠ (1999/2000. - 8 učenika). Većina žitelja nalazi se na privremenom radu u inostranstvu.
• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Reka
|
