| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(m. sg.) Plamńan • (m. pl.) Plamńeń • (f. sg.) Plamńană • (f. pl.) Plamńeńe • Centralni Vlasi • Padurenji • Narečje: subbanatsko | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PLAVNA (1.127 st.), stočarsko (66,3% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, na (300-400 m) dolinskim stranama Zamne, leve pritoke Dunava, s obe strane magistralnog puta Negotin-Majdanpek, između Malog Miroča (498 m) i Deli Jovana (1141 m), 28 km SZ od Negotina. Površina atara iznosi 5.765 ha. Objedinjuje pet "krajeva" razmeštenih u svim delovima atara: Centar, Turiju, Popadiju, Dugačko polje i Zamnu. Pojedini "krajevi" formirani su oko Centra na "salašima" ("torovima"). Ostaci starina upućuju na raniju naseljenost (zidine, groblje nepoznate starosti i porekla i sl.). Pominje se u tursko doba (1530. - 20 kuća). Po predanju: osnovana je početkom XVIII v. Kroz istoriju ima različitu naseljenost (1783. - 70 kuća, 1846. - 157 kuća, 1866. - 186 kuća: 1921. - 320 domovai 1.594 žiteljaitd.). St. je pravoslavno (slavi Jovanjdan, Petkovicu, Nikoljdan, Aranđelovdan, Mitrovdan, Sv. Alimpija, Veliku Gospojinu i dr.; zavetina nedelja posle Trojice), a nacionalno se izjašnjava utlavnom kao srpsko (doseljeno od formiranja sela do kraja XIX v. iz Poreča, Bugarske, Rumunije, okoline Požarevca i dr.). Antropogeografskim i etnološkim ispitivanjima svrstana je u vlaška sela. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,4 (1961) do 1,1 (1991). Pravoslavni hram Sv. Trojice, čiji dan je i crkvena slava, podignut je 1857. god. Vodosnabdevanje je raznovrsno: uređeni izvori - 28% domaćinstava, sopstveni vodovodi - 27,3%, kopani bunari - 20,1%, javni vodovod - 14,4%, neuređeni izvori - 7,8% i dr. Ima četvororazrednu OŠ (2000 2001. - 25 učenika), MZ i MK, zdravstvenu ambulantu, veterinarsku ambulantu i dr. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Plavna |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA: = vlaško = Vlasi i povlašeni Srbi = mešovito = romska mahala = bajaško (Romi) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
x u rubrikama popisa iz 2011. godine o značava mesta u kojima je broj popisanih lica bio manji od 3 (Strategija, p. 19) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Broj pogleda : 867 |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||