Kartica sela:

Malajnica Malaĭńiţa [025]

(m. sg.) Malaĭńiśan • (m. pl.) Malaĭńiśeń • (f. sg.) Malaĭńiśană • (f. pl.) Malaĭńiśeńe • Centralni Vlasi • Padureni • Narečje: subbanatsko

pi/pe/pĭe/pră/pă	đi/đe/ďe/dă	klańe/klaĭe	ḑău/zău	śe/će/če/ťe	ź/đ/ď/ğ
pe	đe	ĭ	ḑ	ś	ź

MALAJNICA (971 st.), stočarsko (63,1% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, na (180-320 m) dolinskim stranama Zamne, desne pritoke Dunava, s obe strane seoskog puta ka Štubiku i Dupljanu, 22,5 km SZ od Negotina. Površina atara iznosi 1.904 ha. Po predanju naziv potiče od reči malaj, koja u lokalnom govoru znači kačamak, proja. Povezuje osam "mala" (Selo, Dubrava. Pernječ, Kulma, Funduanja, Kornjet, Branduš i Tufar). Formirana je kao naselje zbijenog tipa, da bi od druge polovine XIX v., zbog preseljenja pojedinih porodica na okolne "salaše", postepeno dobijala svojstva razbijenog sela. Osnovana je na mestu nekog predslovenskog naselja (staro groblje "od Laćina" i dr.). Po predanju, nastala je početkom XVII v. Pominje se pod nazivom Milaniz početkom XVIII v. na Langerovoj karti i kasnije: 1846. (Малайница) - 107 kuća, 1866. - 181 kuća, 1921. - 183 doma i 885 žitelja itd. St. je pravoslavno (slavi Nikoljdan, Petkovicu, Malu Gospojinu i dr., zavetina Spasovdan), a nacionalno se izjašnjava kao srpsko (poreklom "od Kosova" - osnivači sela, iz Rumunije, okolnih naselja i dr.). Antropogeografskim i etnološkim izučavanjima svrstana je u vlaška sela. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,5 (1961) do 1,2 (1991). Vodosnabdevanje je individualno (sopstveni vodovodi - 39,6% domaćinstava, uređeni izvori - 25,7%, kopani bunari - 18,9%, neuređeni izvori - 10,8% i dr.). Ima četvororazrednu OŠ (2000/2001. - 28 učenika), MZ i MK i dr.

• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Malajnica

• Napomena: Susedni Kmpenji (Carani) ovo selo zovu Mălaĭńiţa, a meštane: m. Mălănčan (mn. Mălănčeń), f. Mălănčană (mn. Mălănčeńe)

O poreklu stanovništva:

Klik ovde!

S T A T I S T I K A

1850.¹⁾ (Vlasi)

1866.²⁾ (Vlasi)

1921. (Rumuni)³⁾

2011. (Vlasi)

Kuća

Duša

Svega

Srba

Vlaha

% Vl.

Svega

Srba

Rumuna

% Rum.

Svega

Srba

Vlaha

% Vlaha

Rumuna

142

794

923

916

99.24

878

878

100

481

297

111

23.08

G E O G R A F I K A

Fizionomske karakteristike			Nadmorska visina u m.		Površina	Tradicionalna
Tip	Oblik	Reljef	Centar	Visinski pojas	ha	privreda
razbijen	zvezdast	brdski	180	180-320	1904	stočarstvo

GRAĐA U REČNIKU:

Etnogr. oblast: Padurenji

LEGENDA:

= vlaško

= Vlasi i povlašeni Srbi

= mešovito

= romska mahala

= bajaško (Romi)

^{1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija
sproveden je 1850. godine.
Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi
Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852}

²⁾Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872

³⁾Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima!

Broj pogleda : 872

aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź