Kartica sela:

Jabukovac Ĭakubovăţ [026]

(m. sg.) Ĭekubovičan • (m. pl.) Ĭekubovičeń • (f. sg.) Ĭekubovičană • (f. pl.) Ĭekubovičeńe • Centralni Vlasi • Padureni • Narečje: subbanatsko

pi/pe/pĭe/pră/pă	đi/đe/ďe/dă	klańe/klaĭe	ḑău/zău	śe/će/če/ťe	ź/đ/ď/ğ
pe	đi	ĭ	ḑ	ś	ź

JABUKOVAC (2.988 st.): ratarsko-stočarsko (58:6°/b agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (176 m) obalama Skočke reke, leve pritoke Zemne, s obe strane puta Štubik-Urovica-Slatina, 28 km SZ od Negotina. Površina atara iznosi 9.729 ha. Podeljen je na četiri "kraja" (Boronga, Donji, Osoje i Dudasko brdo) sa više grupa rodovskih kuća. Osnovan je najverovatnije na mestu nekog starog naselja (pronađeni ostaci zida "iz vremena Laćina", groblje nepoznate starosti i porekla i dr.). Po predanju, postoje dva tumačenja postanka naselja; po prvom, nastalo je krajem XV v., kada se doseljava jedna porodica iz okoline Prizrena koja se nastanila pored "neke divlje jabuke" - od koje vodi poreklo ime sela; i po drugom, da su selo osnovali u tursko doba izbegli žitelji Duda, naselja pored istoimenog turskog utvrđenja na Dunavu. Kroz istoriju pominje se više puta: u XVI v. (1530. - 10 kuća, i 1586. - 17 kuća), na Langerovoj karti početkom XVIII v. pod imenom Jabukowiz i kasnije (1736. - 34 kuće: 1846. - 390 kuća: 1866. - 578 kuća, 1921. kao varošica - 873 doma i 7.948 žitelja itd.). St. je pravoslavno (slavi Petkovicu, Aranđelovdan, Nikoljdan, Jovanjdan, Sv. Vračeve, Petrovdan, Đurđevdan i dr.; vašari Sv. Ilija i Krstovdan) - uglavnom srpsko: vlaško i rumunsko, doseljeno od kraja XVII v. (ili početka HVIII v.) do kraja XIX v. iz Podunavlja, Rumunije, Timočke krajine i drugih krajeva. Antropogeografskim i etnološkim izučavanjima svrstan je u vlaška sela. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0:5 (1961) do 1,5 (1991). Pravoslavni hram posvećen Vaznesenju Gospodnjem, čiji dan je crkvena i seoska slava, podignut je 1870. god. Vodom se snabdeva preko javnog vodovoda (79,2% domaćinstava), iz kopanih bunara (13,6%), preko sopstvenih vodovoda (4%), sa uređenih izvora (1,7%) i dr. Ima dve OŠ - osmorazrednu ("Jovan Jovanovpć Zmaj" - 2000/2001. - 136 učenika) i četvororazrednu (2000 2001. - 5 učenika), MZ i MK, zdravstvenu stanicu, veterinarsku ambulantu, lokalnu pijacu (pazarni dan - nedelja) i dr.

• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Jabukovac

O poreklu stanovništva:

Klik ovde!

S T A T I S T I K A

1850.¹⁾ (Vlasi)

1866.²⁾ (Vlasi)

1921. (Rumuni)³⁾

2011. (Vlasi)

Kuća

Duša

Svega

Srba

Vlaha

% Vl.

Svega

Srba

Rumuna

% Rum.

Svega

Srba

Vlaha

% Vlaha

Rumuna

428

2112

2842

2775

97.64

3761

3692

98.17

1413

958

245

17.34

G E O G R A F I K A

Fizionomske karakteristike			Nadmorska visina u m.		Površina	Tradicionalna
Tip	Oblik	Reljef	Centar	Visinski pojas	ha	privreda
zbijeno			176		10

GRAĐA U REČNIKU:

Etnogr. oblast: Padurenji

LEGENDA:

= vlaško

= Vlasi i povlašeni Srbi

= mešovito

= romska mahala

= bajaško (Romi)

^{1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija
sproveden je 1850. godine.
Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi
Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852}

²⁾Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872

³⁾Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima!

x u rubrikama popisa iz 2011. godine o značava mesta u kojima je broj popisanih lica bio manji od 3 (Strategija, p. 19)

Broj pogleda : 996

aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź