SLATINA (1.009 st.), ratarsko (43,7% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (60 m) obalama Slatinske reke, desne pritoke Dunava, između Velike Straže (312 m) i Hajduka (172 m), s obe strane regionalnog puta od Štubika ka magistralnom podunavskom putu Negotin-Kladovo, 28,5 km SZ od Negotina. Površina atara iznosi 1.910 ha. Deli se na dva "kraja" (Osoje i Prisoje) sa više grupa kuća (Marinkovići, Firulovići, Mihajlovići i dr.). Po predanju, spada u stara raseljena ("zbog turskog zuluma" početkom XVIII v.), pa kasnije obnovljena sela. Pominje se od XVI v. (1530. i 1586. po 32 kuće). Pod imenom Slafina (Zlatina) navodi se početkom XVIII v. na Langerovoj karti i više puta nakon toga (1736. - 44 kuće, 1846. - 135 kuća, 1866. - 135 kuća, 1921. - 189 domova i 968 žitelja itd.). St. je pravoslavno (slavi Sv. Ašmpija, Jovanjdan, Sv. Pavla, Petkovicu, Nikoljdan, Aranđelovdan i dr.; zavetina četvrtak posle Uskrsa), a nacionalno se izjašnjava većinom kao srpsko (starosedelačko - povratnici iz "Vlaške", i doseljeno pre i u XIX v. najvećim delom iz okolnih sela - Kupuzište kod Kladova, Mihajlovac i dr.). Antropogeografskim i etnološkim proučavanjima svrstana je u vlaška sela. Indeks demografskog starenja (ig) kreće se u rasponu od 0,5 (1961) do 1,4 (1991). Pravoslavni hram posvećen je Sv. ocu Nikolaju, čiji dan je i crkvena slava. Vodom se većinom snabdeva preko javnog vodovoda (82,6% domaćinstava) i iz kopanih bunara (10,5%). Ima četvororazrednu OŠ (2000 2001. - 24 učenika), MK, zdravstvenu ambulantu i dr.
• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Slatina (Negotin)
|
