MIHAJLOVAC (1.449 st.), pogranično (ka Rumuniji) ratarsko (31,1% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (60 m) desnoj obali Dunava, s obe strane magistralnog puta Negotin-Kladovo, 18,5 km severno od Negotina. Površina atara iznosi 2.455 ha. Pominje se i pod imenom Mihailovac. Naziv dobija po knezu Mihailu Obrenoviđu. Podeljen je na dve celine sa zbijenom fizionomskom strukturom: Mihajlovac (Selo) i Novo selo, 1,5 km JI od glavnog dela naselja. Spada u mlada naselja. Osnovan je u vreme kneza Miloša Obrenovića. Nastao je na mestu sa značajnim tragovima predslovenske naseljenosti (arheološko nalazište Mora Vagei, 2,5 km istočno od sela, sa utvrđenjem - 18x18 m, izgrađenim krajem III i početkom IV v. - ispod čijih zidina su otkriveni ostaci starijeg utvrđenja iz I v. - tipa manje putne stanice - burgus, koje je uništeno sredinom V v. tokom najezde Huna, pa obnovljeno u VI v., za vreme Justinijana; utvrđenje se nalazilo na rimskom putu Egeta-Akvis). U nekim periodima istorije ima više žitelja nego danas (1846. - 184 kuće, 1866. - 203 kuće, 1921. - 315 domova i 1.840 žitelja itd.). St. je pravoslavno (slavi Petkovicu, Jovanjdan, Alimpijevdan, Aranđelovdan, Nikoljdan i dr.; zavetina Trojice), a nacionalno se uglavnom izjašnjava kao srpsko, vlaško i rumunsko (iseljeno u Rumuniju kao srpsko, pa ponovo naseljeno u XIX v. kao "vlaško"). Antropogeografskim i etnološkim proučavanjima svrstan je u vlaška sela. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,6 (1961) do 1,6 (1991). Pravoslavna crkva posvećena Sv. apxamely Mihailu, čiji dan je i crkvena slava, sagrađena je 1834. god. Vodosnabdevanje je kolekgivno (93,3% domaćinstava) i individualno (sopstveni vodovodi - 3,2%, kopani bunari - 2,6% i dr.). Ima osmorazrednu OŠ (2000 2001. - 52 učenika), MZ i MK, zdravstvenu ambulantu i dr.
• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Mihajlovac
|
