RADUJEVAC (2.715 CT.), pogranično (ka Rumuniji) ratarsko (31,1% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (40 m) desnoj obali Dunava, pored puteva ka Negotinu i Prahovu. 13 km SI od Negotina. Površina atara iznosi 2.698 ha. Naselje je nepravilnog okruglastog oblika. Objedinjuje dva "kraja": Gornji i Donji. U ataru su postojale "pivnice" (sezonsko naselje gde se prerađivalo grožđe i držalo vnno i rakija) Kapu - Đalu. Po predanju, pripada starim naseljima (osnovano početkom XVIII v. ili ranije). Preteču današnjeg sela čine 20-30 "burdela", kojih je bilo u skoro svim delovima atara. Ostaci ranije naseljenosti, po predanju, su značajni (stare zidine, lokaliteti Selište, Čajna i Radan na kojima su nekad bila naselja i sl.). Kroz istoriju ima različitu naseljenost (1530. - 22 kuće, 1586. - 16 kuća, 1736. - 80 kuća, 1846. - 252 kuće, 1866. - 335 kuća: 1921. - 503 doma i 2.879 žitelja itd.). St. je pravoslavno (slavi Petkovicu; Nikoljdan, Jovanjdan i dr.), a nacionalno se uglavnom izjašnjava kao srpsko, vlaško i rumunsko (starosedelačko i doseljeno iz Rumunije, Bugarske: drugih sela Negotinske krajine i Ključa i dr.). Antropogeografskim i etnološkim ispitivanjima svrstan je u vlaška sela. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0:7 (1961) do 1,2 (1991). Pravoslavna crkva posvećena Vaznesenju Gospodnjem izgrađena je 1910. god. Vodosnabdevanje je raznovrsno: sopstveni vodovodi (68% domaćinstava), kopani bunari (29,7%), javni vodovod (1,9%) i dr. Ima osmorazrednu OŠ (2000 2001. - 106 učenika), MZ i MK, zdravstvenu ambulantu, veterinarsku ambulantu i dr.
• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Radujevac
|
