|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Istočni Vlasi • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
BUKOVČE (2.399 st.), pogranično (ka Bugarskoj) ratarsko (49% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa: na (40-55 m) levoj obali Jaseničke reke: desne pritoke Dunava: u blizini ušća Timoka (L=8S km, sa Belim i Svrljiškim Timokom 202,7 km; F=3.408 ili 4.630 km“) u Dunav, najniže tačke (od 28 m do 36 m, u zavisnosti od nivoa Dunava i Timoka) kontinentalnog dela Srbije i Crne Gore, 7 km JI od Negotina. Površina atara iznosi 1.840 ha. Pomnnje se i pod imenom Bukovča. U južnom delu fizionomski je spojeno sa Kobišnicom. Deli se na tri "kraja", Gornji, Srednji i Donji. Pripada starim selima. Staro naselje nastalo je na današnjoj lokaciji, odakle je, u drugoj polovini XVIII i početkom XIX v., premešteno zbog "zuluma krdžalija" (putovali od Vidina za Kladovo i Beograd) na Selište, pa ponovo na sadašnje mesto. Kao "pusto mesto" ucrtano je početkom XVIII v. na Langerovoj karti, a potom kao naseljeno (1736. - 80 kuća, 1846. - 235 kuća, 1866. - 298 kuća, 1921. - 445 domovai 2.480 žiteljai kasnije). St. je pravoslavno (slavi Petkovicu, Mitrovdan, Sv. Todopa, Nikoljdan, Aranđelovdan i dr.; zavetina Đurđevdan), a nacionalno se izjašnjava kao srpsko (većinom) i vlaško. Antropogeografskim i etnološkim proučavanjima svrstano je u vlaška sela. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,7 (1961) do 1,5 (1991). Vodosnabdevanje je raznovrsno - sopstveni vodovodi (68,5% domaćinstava), kopani bunari (26,4%), dvorišne česme sa priključkom na javni vodovod (1,9%) i dr. Ima četvororazrednu OŠ (2000 2001. - 67 učenika), MZ i MK, zdravstvenu stanicu i dr. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Bukovče |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| x u rubrikama popisa iz 2011. godine o značava mesta u kojima je broj popisanih lica bio manji od 3 (Strategija, p. 19) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 836 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||