KOBIŠNICA (2.507 st.), pogranično (ka Bugarskoj) ratarsko (39,8% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (50 m) levoj obali Jaseničke reke, desne pritoke Dunava, s obe strane magistralnog puta ka Bugarskoj i pored železničke pruge Negotin-Zaječar, 6 km JI od Negotina. Površina atara iznosi 2.328 ha. Objedinjuje tri "kraja": Gornji, Srednji i Donji. Ubraja se u stara sela sa značajnim tragovima starina (pronađeni ostaci manastira Sv. Trojice koji se navodi u turskim izvorima 1672. i dr.). Pominje se 1530. u turskom popisu, kada broji 30 kuća. Prvobitno selo osnovano je na današnjoj lokaciji, odakle je u drugoj polovini XVIII i početkom XIX v. premešteno, zbog "zuluma krdžalija" (putovali od Vidina za Kladovo i Beograd), na Selište, pa ponovo na sadašnje mesto. Kao "pusto mesto" pominje se početkom HVIII v. na Langerovoj karti, a potom kao naseljeno selo: 1723. - 63 kuće, 1736. - 90 kuća, 1846. - 201 kuća, 1866. - 278 kuća, 1921. - 471 dom i 2.381 žitelj i kasnije. St. je pravoslavno (slavi Nikoldan, Petkovicu, Mitrovdan, Aranđelovdan i dr.; zavetina Spasovdan), nacionalno se pretežno izjašnjava kao srpsko, a ima Vlaha, Rumuna, Makedonaca i dr. Antropogeografskim i etnološkim izučavanjima svrstana je u vlaška sela. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,6 (1961) do 1,4 (1991). Pravoslavna crkva Sv. apostola Petra i Pavla (crkvena slava Petrovdan) podignuta je 1874, a u ataru se nalazi i manastir Blatski posvećen Sv. Trojici (najstariji pomen 1672). Vodosnabdevanje je individualno (sopstveni vodovodi - 72,5% domaćinstava, kopani bunari - 23,8%, ulične javne česme sa vodom iz posebnog izvora - 2% i dr.). Ima osmorazrednu OŠ "Stevan Mokranjac" (2000/2001. - 156 učenika), MZ i MK, veterinarsku ambulantu i dr. Mnogi meštani su na privremenom radu u Nemačkoj.
• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Kobišnica
|
