|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Mokrańan • (m. pl.) Mokrańeń • (f. sg.) Mokrańankă • (f. pl.) Mokrańanće • Istočni Vlasi • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
MOKRANJE (1.140 st.): ratarsko (57,2% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na stranama Sikolske reke, leve pritoke Timoka, s obe strane asfaltnog puta ka Negotinu, 5 km zapadno od železničke pruge Negotin-Zaječar, 10 km južno od Negotina. Površina atara iznosi 2.538 ha. Izvesno vreme krajem XX v. nosi naziv Milanovo, pa nakon toga ponovo sadašnje (staro) geografsko ime. Prostorno se razvija u visinskom pojasu 80-120 m. Objedinjuje tri "male": Gornju, Srednju i Prekorečku, od kojih se jedan fizionomski deo u poslednjoj naziva Srbija. Pripada starim naseljima. Navodi se u tursko doba kao jedno od sela u hasu formiranom između 1491. i 1521. i kasnije (1530. - 34 kuće i 1586. - 23 kuće). Kroz istoriju pominje se više puta i beleži promenljivu naseljenost (1723-1725. kao Mokreny, 1783: kada je "većina kuća pod zemljom" - "burdelji": 1846. - 188 kuća, 1866. - 266 kuća, 1921. - 420 domova i 1.922 žitelja itd.). Izvesno vreme, "zbog turskog zuluma", meštani su se raselili, pa potom ponovo naselili. St. je pravoslavno (slavi Petkovicu, Nikoljdan, Aranđelovdan, Sv. Alimpija, Veliku Gospojinu i dr.; zavetina Uskrs), a nacionalno se izjašnjava kao srpsko i vlaško (starinačko i doseljeno do kraja XIX v. - Kosovo, Rumunija: Bugarska, okolna sela i dr.). Antropogeografskim i etnološkim ispitivanjima svrstano je u vlaška sela. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,7 (1961) do 1,5 (1991). Pravoslavni hram Sv. Trojice izgrađen je 1872. god. Vodom se snabdeva preko sopstvenih vodovoda (46,6% domaćinstava), iz kopanih bunara (36,8%), preko javnog vodovoda (15,6%) i dr. Ima četvororazrednu OŠ (2000 2001. - 18 učenika), MZ i MK, zdravstvenu ambulantu, železničku stanicu i dr. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Mokranje |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| x u rubrikama popisa iz 2011. godine o značava mesta u kojima je broj popisanih lica bio manji od 3 (Strategija, p. 19) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 843 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||