|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Istočni Vlasi • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
VELJKOVO (316 st.), ratarsko i vinogradarsko (45,3% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (100- 120 m) levoj dolinskoj strani Timoka, desne pritoke Dunava, u istočnom podnožju Rogljevskog brda, pored železničke pruge Zaječar-Negotin, s obe strane puta ka Negotinu (preko Kobišnice). 15,5 km JI od Negotina. Površina atara iznosi 734 ha. Do kraja XIX v., kada dobija sadašnje geografsko ime, nosi naziv Bljuvanovac. Nepravilnog je okruglastog oblika sa izduženom stranom u meridijanskom pravcu. Obuhvata dva "kraja", Gornji i Donji. Ostaci starina su značajni i mnogobrojni, grad Četaće, groblje nepoznatog porekla i starosti i dr. Pominje se u tursko doba (1530. - 28 kuća i 1586. - 10 kuća). Preteču današnjeg sela čine pet "burdelja" - pastirskih naseobina, kojih je bilo krajem XVII i u HVIII v. na lokalitetu Kućača. Kroz istoriju beleži promenljivu naseljenost (1846. - 56 kuća. 1866. - 63 kuće, 1921. - 105 domova i 562 žitelja itd.). St. je pravoslavno (slavi Jovanjdan, Petkovicu, Nikoljdan i dr.; zavetina Spasovdan), a nacionalno se najvećim delom izjašnjava kao srpsko (starosedelačko, preseljeno iz "burdelja", i doseljeno pre i u XIX v. iz Timočke krajine, Bugarske, okolnih sela i dr.). Antropogeografskim i etnološkim ispitivanjima svrstano je u vlaška sela. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 1,2 (1961) do 2,9 (1991). Električno osvetljenje dobija krajem 50-ih god. XX v., a vodosnabdevanje je nndividualno (sopstveni vodovodi - 51,1% domaćinstava, kopani bunari - 42,4%) i kolektivno (6,5%). Ima četvororazrednu OŠ (počela saradom 1899; 2000 2001. - 3 učenika), MZ i MK, zadružni dom i dr. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Veljkovo |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 724 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||