ČOKONJAR (204 st.), ratarsko (33,3% agrarno st.) seosko naselje zbijenog (drumskog) tipa, na levoj dolinskoj strani Jelašničke reke, 1 km od njenog ušća u Timok, zapadno od pruge Zaječar- Negotin, 16,5 km SI ol Zaječara. Pripada K.O. Koprivnica (3.409 ha). Kroz selo protiče Katalin, pritoka Jelašničke reke. Naziv dobija po obližnjem ogolelom brdu - Čoka (285 m), na kome je osnovan. Prostire se u visinskoj zoni 120-130 m. Navodi se i pod nazivom Čokonar. Formiran je krajem XVIII i početkom XIX v. od povratnika, nekadašnjih st. Koprivnice izbeglih u Vlašku zbog turskih zlodela. Pominje se 1811, a do 1840, kada dobija status samostalnog naselja, predstavlja fizionomski deo (zaselak) Koprivnice. St. je pravoslavno (većinom slavi Petkovicu i Sv. Nikolu; zavetina Spasovdan), vlaškog porekla, a nacionalno se izašnjava kao srpsko. Indeks deomografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,5 (1961) do 1,3 (1991). Vodom se snabdeva preko javnog vodovoda (68,7% domaćinstava) i iz kopanih bunara. Ima dom kulture, spomenik rodoljubima palim u ratovima 1912-1918, železničku stanicu i dr.
• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Čokonjar
|
