| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Istočni Vlasi • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
KOVILOVO (623 st.) pogranično (ka Bugarskoj) ratarsko (56,3% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (60-80 m) desnoj dolinskoj strani Timoka, desne pritoke Dunava, s obe strane puta ka Aleksandrovcu i Rogljevu, 18,5 km JI od Negotina. Površina atara iznosi 1.244 ha. Deli se na grupe srodničkih kuća (Miloševići, Fundanovići, Macogovići, Mutovići i dr.). Pominje se 1530. (48 kuća) i 1586. (21 kuća). Do I svetskog rata pripadalo je Bugarskoj. God. 1921. broji 150 domovai 820 žitelja. St. je pravoslavno (slavi Petkovicu, Nikoljdan, Jovanjdan, Aranđelovdan i dr.), a nacionalno se izjašnjava kao srpsko (većinom) i vlaško. Antropogeografskim i etnološkim proučavanjima svrstano je u vlaška sela. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,9 (1961) do 2,1 (1991). Pravoslavni hram posvećen je Sv. proroku Iliji. Vodosnabdevanje je kolektivno (93,4% domaćinstava) i individualno (sopstveni vodovodi - 4,2%, kopani bunari - 1,8% i dr.). Ima četvororazrednu OŠ (2000 2001. - 17 učenika), MZ i MK i dr. Znatan broj meštana nalazi se na prnvremenom radu u Nemačkoj. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Kovilovo |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA: = vlaško = Vlasi i povlašeni Srbi = mešovito = romska mahala = bajaško (Romi) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Broj pogleda : 822 |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||