ALEKSANDROVAC (994 st.), pogranično (ka Bugarskoj) ratarsko (48,9% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (80-140 m) desnoj dolinskoj strani Timoka, desne pritoke Dunava, u severnom podnožju Belog brega (265 m), s obe strane seoskog puta prema Kovilovu i Crnomasnici, 20 km JI od Negotina. Površina atara iznosi 1.157 ha. Pre II svetskog rata nosi današnje geografsko ime (1921. - 175 domova i 930 žitelja), kao i posle rata do 1947, kada dobija naziv Zlokuće, koji je zamenjen sadašnjim (starim) 90- ih god. XX v. Obuhvata više grupa srodničkih kuća (Pašujkovići, Urukovići, Nikolići, Caranovići i dr.). Pominje se u tursko doba kao jedno od sela - Zokušan (Zlokuće), u hasu formiranom između 1491. i 1521. god. Do kraja I svetskog rata A. je pripadao Bugarskoj. St. je pravoslavno (slavi Petkovicu, Aranđelovdan i Nikoljdan), a nacionalno se izjašnjava uglavnom kao srpsko. Antropogeografskim i etnološkim izučavanjima svrstan je u vlaška sela. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,6 (1961) do 1,2 (1991). Vodosnabdevanje je kolektivno (91,3% domaćinstava) i individualno (sopstveni vodovodi - 7,7%, i kopani bunari - 1%). Ima četvororazrednu OŠ (2000/2001. - 26 učenika), MZ i MK i dr. Znatan broj meštana nalazi se na privremenom radu u inostranstvu, uglavnom u Nemačkoj.
• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Aleksandrovac
|
