| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
(m. sg.) Şpikovĭan • (m. pl.) Şpikovĭeń • (f. sg.) Şpikovĭană • (f. pl.) Şpikovĭene • Istočni Vlasi • Carani • Narečje: oltensko | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
ŠIPIKOVO (672 CT.), pogranično (ka Bugarskoj) ratarsko-stočarsko (55,7% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (200-260 m) padinama Sokolara (309 m), s obe strane lokalnog puta Veliki Jasenovac- Braćevac, 30 km SI od Zaječara. Površina atara nznosi 1.596 ha. U ataru se nalazn neistraženo ležište lignita, a prirodnu zanimljivost predstavljaju dva stabla jasena, za koja se smatra da su stara više od tri stoleća. Pored izvora sa crvenom vodom, po predanju, postojao je manastir. U prošlosti se pominje pod nazivom Andrejevac. Objedinjuje dva fizionomska dela, Gornji i Donji. Pouzdano se ne zna kada je osnovano. St. je pravoslavno (slavi Petkovicu, Sv. Nikolu i dr.), uglavnom vlaško, a ima i Srba (8,3%). Na Đurđevdanski uranak meštani pre zore izvode ovce na ispašu, sakupljaju lekovito bilje i muzu ovce kroz venac cveća, koji potom puštaju niz reku. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,7 (1961) do 2,7 (1991). Pravoslavna crkva Sv. proroka Ilije, čiji dan je crkvena i seoska slava, podignuta je početkom XX v. Električnu energiju dobija sredinom 50-ih god. XX v., a vodom se snabdeva iz kopanih bunara i preko lokalnih vodovoda. Ima četvororazrednu OŠ, dom kulture, KUD "Vera Radosavljević", spomen-česmu borcima palim u II svetskom ratu, MK, zadružni dom (u starom domu kulture) sa otkupnom stanicom mleka (u sastavu Zemljoradničke zadruge "Sloga" iz Malog Jasenovca), zdravstvenu ambulantu i dr. Proizvodnja suncokreta i uzgoj stoke imaju tržišni karakter. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Šipikovo |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA: = vlaško = Vlasi i povlašeni Srbi = mešovito = romska mahala = bajaško (Romi) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Broj pogleda : 762 |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||