VELIKA VRBICA (1.540 st.). pogranično (ka Rumuniji) ratarsko-stočarsko (22,7% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, pored (80-100 m) desne obale Dunava, s obe strane asfaltnog puta prema Kladovu i Rtkovu, 9,5 km JI od Kladova. Površina atara iznosi 1.481 ha. Povezuje tri "kraja": Gornji, Srednji i Donji, u kojima su kuće grupisane po rodovima. Novi deo naselja (izgrađen posle 1946) nastao je na seoskoj utrini. Sredinom 80-ih god. XX v. podignuta je obalo-utvrda radi zaštite naselja. Kroz istoriju pominje se više puta: pod imenom Donja Vrbica (5-10 domaćinstava) u turskom popisu 1530/31, popisu harača 1740 41, kada broji 23 žitelja, katastarskom popisu 1741. (21 žitelj), 1844. (117 kuća i 539 žitelja), 1924. (208 domova i 1.029 žitelja) i kasnije. St. je pravoslavno (slavi Cv. Jovana, Mitrovdan, Sv. Alimpija, Sv. Arhanđela, Sv. Nikolu i dr.; zavetina Trojice), a nacionalno se izjašnjava kao srpsko, vlaško, crnogorsko i dr. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,4 (1961) do 1,2 (1991). Pravoslavna crkva Sv. arhangela Mihaila podignuta je 1901. god. Pred ulazom u crkvenu portu je visok, oslikani drveni zavetni krst Raspeće Hristovo. Vodosnabdevanje je kolektivno (73,6% domaćinstava) i individualno (sopstveni vodovodi - 5,5%, kopani bunari i dr.). Ima četvororazrednu OŠ (1999 2000. - 35 učenika), zadružni i dom kulture, zdravstvenu ambulantu, magacin za otkup proizvoda, nekoliko trgovinskih radnji, kafanu i dr. Veliki broj žitelja je na privremenom radu u inostranstvu.
• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Velika Vrbica
|
