|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Brestovĭan • (m. pl.) Brestuvĭeń • (f. sg.) Brestuvĭană • (f. pl.) Brestuvĭańe • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
BRESTOVAC (3.140 st.), prigradsko (3,2% agrarnog st.) rudarsko-industrijsko (ranije stočarsko- ratarsko) naselje zbijenog tipa, na (280-300 m) obalama Brestovačke reke, leve pritoke Crnog Timoka, 7 km južno od Bora. Površina atara iznosi 7.129 ha. Fizionomski se razvija ka Boru. Povezuje dva "kraja": Palilulu i Čoku bunaruluj, koji predstavljaju jezgro naselja, i 13 salaša raspoređenih po ataru, koji su, vremenom transformisani u zaseoke sa kontinuiranom naseljenošću - Tilva njagru, Ogašu Bugarin, Kolibu, Ogašu brestuluj, Ogašu potok (Ogašu ženi), Trnjane, Dubravu, Banjsko polje, Kozu, Kraku kržan, Kučajnu, Murej i Čoku mošuluj. Ušoravanje sela obavljeno je tokom vladavine kneza Miloša Obrenovića u XIX v. Pod nazivom Brestova pominje se 70-ih god. XVI v. St. je srpskog i vlaškog porekla (slavi Spasovdan i Sv. Petku; vašari Sv. German, Sv. eelikomučenik Prokopije i Sv. velikomučenik Jevstatije). Najstariji doseljenici potiču iz Aljmaša (Erdelj), a većina je doseljena iz borskog dela timočke doline. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,5 (1961) do 0,7 (1991).Pravoslavna crkva posvećena je Sv. apostolima Petru i Pavlu. Vodovod dobija 1973. god. Ima osmorazrednu OŠ "Stanoje Miljković", dom kulture, biblioteku, bioskop, zdravstvenu n veterinarsku ambulantu, banku: Zemljoradničku zadrugu "Dubrava" i dr. U ataru, 5 km SZ od naselja, nalazi se Brestovačka banja, sa izvorom termomineralne vode slabe radioaktivnosti, konakom kneza Miloša i amamom iz 1837, kneževim dvorcem iz 1856. (vladavina kneza Aleksandra Karađorđevića) i velikim banjskim kupatilom (1906), zadužbinom kralja Petra I Karađorđevića, a 4 km SZ od Banje locirano je Borsko jezepo, veštačka akumulacija na Brestovačkoj reci, izgrađeno za potrebe RTB "Bor", sa turističko- ugostiteljskim objektima. Većina žitelja zaposlena je u Boru. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Brestovac |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 758 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||