KLOKOČEVAC (880 st.), stočarsko (41,7% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, na (100-420 m) dolinskim stranama (veći deo na desnoj) Porečke reke, desne pritoke Dunava, istočnim padnnama Liškovca i zapadnim padinama Velikog Grebena, s obe strane puta ka Dunavu i Kladovu, 32 km JII od Majdanpeka. Površina atara iznosi 5.993 ha. Po predanju, naziv je fitogeografskog porekla - od klokoča. Povezuje osam fiznonomskih delova, "kulmja" - vlaška reč sa značenjem kosa, vis, breg, padina i sl. (Zminje, Šćopul, Prislopa, Zeknja, Mare, 36ei, Kamenica i Kuratori). Formiran je na mestu sa ostacima starije naseljenosti (naselje bakarnog doba). Pominje se u XVI v. (1524. i 1526) kao nenaseljeno ("pusto"), 1783. kao naseljeno (14 domova) u jednom austrijskom izveštaju i 1893, kada ima 142 žitelja. St. je srpsko (slavi Petkovicu, Sv. Aranđela i Sv. Nikolu; seoska slava Đurđevdan; vašari 30. maj i 19. avgust), doseljeno u drugoj polovini XVIII v. iz Rabrova (Kučevo), Luke (Bor) i Berzaske u rumunskom Banatu. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,3 (1961) do 1,3 (1991). Izgradnja pravoslavne crkve započeta je 1934. god. Električnu energiju dobija 1966, vodovod 1968, a telefonske veze 1984. god. Ima četvororazrednu OŠ, spomen-ploču sa imenima boraca palim u I svetskom ratu, spomen-česmu sa imenima boraca palim u NOR-u, dom kulture, MK, zdravstvenu ambulantu, poštu, asfaltnu bazu Preduzeća za puteve iz Zaječara i dr. Proslavlja se 7. septembar - Dan oslobođenja sela. Mlečni proizvodi i drva za ogrev imaju tržišni značaj, a plasiraju se na pijacama u Majdanpeku i Donjem Milanovcu.
• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Klokočevac
|
