GOLUBINJE (1.305 st.), ratarsko-stočarsko (31.7% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, kod ušća Golubinjske reke u Dunav, na JZ obroncima Miroča (768 m), 34 km SI od Majdanpeka. Na sadašnjoj lokaciji je od 1969/70. kada je pomereno uzvodno za 300 do 400 m, zbog izgradnje HE "Đerdap I". Površina atara iznosi 11.049 ha. U ataru se nalaze 4 od 7 najdubljih speleoloških objekata u Srbiji Jama u Laništu - 272 m. Rakin Ponor - 256 m, Ibrin Ponor - 239 m n Buronov Ponor - 187 m). Prostire se u visinskom pojasu 80-480 m. Objedinjuje tri fizionomska dela, "kulmje" - vlaška reč sa značenjem kosa, vis, breg, padina i sl. (Kopana glavica, Štrbac i Vrtop). Osnovano je na mestu sa tragovima starije naseljenosti (praistorijski lokalitet Rečica i objekti antičkog doba). Pominje se pod nazivima, Gegerdžinlik, u prvoj polovini XVII v., i Collumbina (1718). U istoriji srpskog etnosa poznato je iz 1808, kada su se u njemu sastali poslanici ustaničke Srbije sa Turcima radi pregovora o miru. Tokom 1893. broji 156 žitelja. St. je etnički mešovito - srpsko i vlaško, pravoslavne konfesije (slavi Cv. Paraskevu, Sv. Aranđela i Sv. Nikolu, seoska slava Pyia; eašari 25. maj i 27. septembar). doseljeno veđinom krajem XVIII i početkom XIX v. IZ rumunskog Banata i okoline Kosovske Mitrovice. Indeks demografskog starenja (is) vređe se u rasponu od 0,2 (1961) do 0,9 (1991). Električno osvetljenje dobija 1969/70. a vodovod i telefonske veze 1970. god. Ima dve četvororazredne OŠ, u zaseocima Kopana glavica i Štrbac, MK, dom kulture, spomenik borcima poginulim 1944-1945. (postavljen 1947). spomen-ploču poginulim i umrlim 1912-1918. (postavljena 1978), spomen-ploče poginulim u I i II svetskom ratu u zaseoku Kopana glavica, spomenik poginulim u II svetskom ratu kod mesta Mihajlov ponor, zdravstvenu ambulantu i dr.
• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Golubinje
|
