|
 |
 |
 |
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| (m. sg.) Lugńiśan • (m. pl.) Lugńiśań • (f. sg.) Lugńiśană • (f. pl.) Lugńiśańe • | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
LUBNICA (1.452 st.), rudarsko i stočarsko-ratarsko (48;6% agrarnog st.) seosko naselje razbijenog tipa, na (200-250 m) dolinskim stranama Lubničke reke, leve pritoke Timoka, između Kraljevice (285 m), Gornjeg brda (330 m) i Kulmea (355 m), 6 km JZ od Zaječara. Površina atara iznosi 2.918 ha. U ataru postoje mnogobrojne "pojate" - privremena stočarska naselja, koje se koriste tokom leta, a neke su i stalno naseljene. Objedinjuje 10 fizionomskih delova - devet "mala" (Valja, Balepa, Široko polje, Kravarnik, Fažet, Obrštur, Sona, Mrtvina i Lice) i Rudničko naselje (Rudarska stambena kolonija). Pominje se u XV v. God. 1924. broji 392 doma i 1.822 žitelja. St. je srpsko (slavi Sv. Paraskevu, Sv. Alimpija, Sv. Nikolu i dr.; seoske slave Trojice, Spasovdan, Petkovdan i Sv. Ilija), starosedelačko i doseljeno iz Rumunije, a nakon otvaranja rudnika, u drugoj polovini XIX v., i iz okoline Pirota, Knjaževca, Bora, Niša, Velikog Gradišta, Boljevcai dr. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,6 (1961) do 1,4 (1991). Električno osvetljenje dobija 1910. (po drugom izvoru 1911), posle izgradnje HE "Gamzigrad". Seoski vodovod nije u funkciji, pa se meštani snabdevaju vodom preko vodovoda koji koristi rudnik i iz kopanih bunara, a priključak na vodovodnu mrežu Zaječara planiran je do kraja 2000. god. Ima osmorazrednu OŠ "Đura Jakšić", dom kulture, MK, zdravstvenu ambulantu i dr. Ležišta uglja u ataru konstatovana su tokom druge polovine XIX v., a eksploatacija počinje 1889. i sa kraćim prekidima traje do danas. U Rudniku lignita "Lubnica" (300 radnika, od toga oko 100 meštana), ugalj se eksploatiše na dubini 80-120 m, a god. proizvodnja u novije vreme iznosi 50 hilj. t (najveća proizvodnja 1964. - 192.9201). Tržišni proizvodi su mleko i sir. • Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Lubnica |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
S T A T I S T I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
G E O G R A F I K A
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
LEGENDA:
 = vlaško
 = Vlasi
i povlašeni Srbi
 =
mešovito 
= romska mahala
 = bajaško
(Romi) |
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 1) Prvi popis u Srbiji u kome se beleže Vlasi kao posebna etnička kategorija sproveden je 1850. godine. Broj njihovih "kuća" i "duša" obradio je i objavio Jovan Gavrilović, vidi Гласник Друштва србске словесности, св. 4, Београд, 1852 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 2) Broj Vlaha na popisu iz 1866. obradio i objavio statističar Vladiomir Jakšić, u delu: В. Якшич, О племенном составе населенiя в Княжестве сербском, Типографiя Майкова, С. Петербург, 1872 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| 3) Od Berlinskog kongresa (1878. g.) do kraja II sv. rata, sve administracije Srbije, Kraljevine SHS i Jugoslavije, smatrale su Vlahe Rumunima, i tako su ih tretirale u svojim zvaničnim državnim popisima! | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Broj pogleda : 668 | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||