     
|
|
(5321) putuare1 (rom. putoare)  smrad [imenica]putuare1 (mn. putuorĭ) [akc. putuare] (i. ž.) — ① (o mirisu) smrad ∎ lînga gunuoĭ nu sa puaće sufla đi putuare — pored đubrišta se ne može disati od smrada ② (o karakteru) (fig.) smrdljivko, smrad ∎ putuare đi uom, strîkat pănă la uos — smrad od čoveka, pokvaren do srži [Por.] ∞ puțî Etimologija: lat. putor Grupa reči: Priroda uopšte; materijal; proces; svojstvo [=161 pojam] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE PUTOÁRE, putori, s. f. Miros urât, greu, neplăcut; duhoare. ♦ Epitet injurios dat unui om leneș, murdar sau imoral; p. ext. epitet dat unei femei de moravuri ușoare. – Lat. putor, -is. Sursa: DEX09 (2009) Link : putoare |
Dopunska pretraga
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||