|
|
(5819) konćina (rom. concină) zastati [glagol] konćina (ĭuo konćin, ĭel konćină) [akc. konćina] (gl. p. ref.) — (zast.) zastati, stati izvesno vreme ∎ va konćina pluaĭa-sta kîta, numa să nu ńi udăm pănă la kasă ka șobuoļi — valjda će i ova kiša malo zastati, samo da ne pokisnemo do kuće kao pacovi ♦ sin. sta [Por.] Etimologija: slov. кончина Grupa reči: Priroda uopšte; materijal; proces; svojstvo [=161 pojam] Reč zapisao: PaunIlić Mesto: Tanda Opština: Bor Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE concină1 sf [At: ALECSANDRI T. 48 / Pl: ~ni / E: vsl кончина] 1 (Mol) Sfârșit. 2 (Gmț; îe) Bată - l ~na (sau lovi - te - ar ~nile) Formulă de blestem. Sursa: MDA2 (2010) Link : concină |
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
|
||||