   
 |
|
(699) bîăl (rom. băl)  beo [pridev]bîăl (bîălă) (mn. bîăļ, bîăļе) [akc. bîăl] (prid.) — ① (color) svetlina boje, valer; svetloplav, svetlosmeđ ∎ vînît bîăl — svetlo plav ∎ galbin bîăl — svetlo žut ♦ sin. alburiu, albaćik, albastru ② (za čoveka) plav, plavog tena, plave ili bele kose, uopšte: svetle puti; po toj osobini davali su se nadimci koji su često, vremenom, postajali porodična prezimena ∎ Baba Bîăla a fuost vrîžîtuare kunoskută — Baba Bela je bila poznata vračara ∎ Boža Beļa a țînut kafană în Arnaglaua — Boža Beli držao je kafanu u Rudnoj Glavi ♦ sin. (pej.) biļeuz — belko, belja ③ var. bala, nadimak Bala, (mn. Baluońi — Balići ), familija u Rudnoj Glavi ∎ Truță Bala — Petar Balić ④ (augm.) (m. r.) balan, (ž. r.) balană (mn. balańi, baluońi), (antr.) Balan, Balańi, Balańeșći — Balan, Balani, Balanešti (Balanovići) ⑤ (za životinje, ovce i goveda) belog runa, bele njuške, bele kože ♦ var. bîălă, baluță, balușă, balură [Por.] ∞ beļi Etimologija: slov. bĕlŭ „alb” Grupa reči: Ukrašavanje, ulepšavanje, higijena, boje i nakit [=97 pojmova] Reč zapisao: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) IZ RUMUNSKIH REČNIKA: www.dexonline.ro I DRUGE NAUČNE LITERATURE BĂL, -Ă, băli, -e, adj. (Reg.) 1. (Despre oameni sau părul lor) Blond. 2. (Despre animale) Alb pe tot corpul sau numai pe bot. – Din sl. bĕlŭ „alb”. Sursa: DEX98 Link : băl |
Dopunska pretraga
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||