Narodna književnost Vlaha: kartica zapisa, obrađena: 27.08.2020.
Skraćenice: |
Karta oblasti: |
Copyright: |
Convert: |
Broj pogleda : 279 | ||||
|
|
| ||||||
|
(997) PROZA (vic) (7) NU MÎNKA ŚE NU TRĂBE PIN SAT A trait în vrun sat ńiskaĭ Țîgań saraś kare nu s-a uĭtat unu la altu. Auđe kopilu kum tatî-su ăl vorbĭașće đi rău kă no-l ruagă ku ńimika, da ĭel, saraku, muare đi fuame, șă într-o ḑî ăl kĭamă la ĭel la kasă. Vińe tatî-su la kopil, tuot drîgastuos k-o sî-ĭ đa śuova đi mînkare. Kopilu-l întrabă: „Da vrĭeĭ, tată, karńe friptă în ćigańe?” „Vrĭeu, dakum nu!”, spuńe tatî-su. „Da vrĭeĭ, tată, kuașće fripće ku vîn đa-l ńegru?” „Of, lălă, duamńe, of!”, suspină muoșu. „Da vrĭeĭ puĭ fript pi gramadă đi plaśinț, ku rakiu đi prună?” „O, lălă, duamńe, dakum nu!”, ḑîśe tatî-su, șî sa ļinźe pi buḑă. Atunś kopilu ăl prinđe đi gît șă-labdă đin kasă afară. „Duće akuma”, zbĭeră dupa ĭel, „șî nu măĭ mînka śe nu trăbe pin sat kă nu ć-am rugat!” — NE JEDI ŠTO NE TREBA PO SELU Živeli u jednom selu neki sirmašni Cigani koji se međusobno nisu poštovali. Čuje sin da ga otac ogovara po selu kako ga ničim ne nudi, a on, siroma, umire od glado, i jednog dana pozove oca k sebi kući. Dođe otac kod sina, sav radostan da će mu ovaj dati nešto za jelo. Sin ga zapita: „Hoćeš li, oče, meso prženo u tiganju?” „Hoću, kako da ne”, kaže otac. „A hoćeš li oče, pržena rebra sa crnim vinom?” „Oh, bože, oh!”, uzdiše starac. „A hoćeš li pečeno pile na gomili prženih plačinti?” „Of, lele, bože, kako da ne!”, kaže otac, i oblizuje usne. Onda ga sin uhvati za gušu i izbaci iz kuće napolje. „Idi sad”, vikne za njim, „i ne jedi više što ne treba po selu da te nisam nudio!” Kazivač: Čuo u Rudnoj Glavi, početkom osamdesetih godina XX veka. [Por.] Zapis obradio: Durlić Mesto: Rudna Glava Opština: Majdanpek Područje: 05 Munćani (Porečani) |
| PRETRAŽIVANJE * CĂUTARE |
|
|
|
aa ăă bb țț čč ćć dd ḑḑ ğğ đđ ďď ee ff gg hh ii îî ĭĭ kk ll ļļ mm nn ńń oo pp rr ss şş śś tt ťť uu vv zz žž źź |
||||
 |
 |
|||
|
|
||||
 |
||||