SAMARINOVAC (1.021 st.), ratarsko (42,8% agrarnog st.) seosko naselje zbijenog tipa, na (50 m) obalama Dupljanske reke, leve pritoke Kanala Jaseničke reke, s obe strane savremenog puta Negotin- Prahovo, 5,5 km severno od Negotina. Površina atara iznosi 1.324 ha. Ubraja se u stara sela. Podeljen je na grupe kuća sa rodovskim nazivima (Jovanovići, Jonovići, Marinkovići i dr.). Od postanka tri puta menja lokaciju (Konoljište, odakle je premešten sredinom XVIII v. na Selište, pa potom na današnje mesto). Tokom istorije pominje se više puta od turskog doba (1530. - 56 kuća, 1586. - 42 kuće, 1723-1725. pod nazivom Marinovatz - 35 kuća, 1736. - 50 kuća, 1846. - 75 kuća, 1866. - 89 kuća, 1921. - 141 dom i 742 žitelja itd.). St. je pravoslavno (slavi Petkovicu, Nikoljdan, Aranđelovdan, Đurđic i dr.; zavetine Uskrs i Spasovdan), a nacionalno se izjašnjava kao srpsko (većinom) i vlaško, doseljeno uglavnom iz Vlaške nizije. Antropogeografskim i etnološkim ispitivanjima svrstan je u vlaška sela. Indeks demografskog starenja (is) kreće se u rasponu od 0,5 (1961) do 1,2 (1991). Vodosnabdevanje je kolektivno (97,4% domaćinstava) i nndividuapno (kopann bunari - 1,3%, ulične javne česme savodom iz posebnog izvora - 0,8% i dr.). Ima četvororazrednu OŠ (2000 2001. - 14 učenika), MZ i MK i dr.
• Izvor/Source: Geografska enciklopedija naselja Srbije / pod rukovodstvom Srboljuba Đ. Stamenkovića
Beograd : Geografski fakultet Univerziteta : Agena : Stručna knjiga, 2001, e.j. Samarinovac
|
